Spór między braćmi i wnuczką o zachowek zakończył się w sądzie apelacyjnym

Dwóch synów zmarłej łodzianki pokłóciło się o spadek. Ich matka zapisała bowiem swoje mieszkanie córce jednego z nich, nie zostawiając żadnego majątku drugiemu. Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia, po pozwie syna przeciwko bratanicy, która odziedziczyła mieszkanie, przyznał mu 33 tys. złotych zachowku - 1/4 wartości mieszkania. Sąd powołał się na przepis mówiący, że osoba z mocy prawa uprawniona do spadku (czyli taka, której by się on należał, gdyby testamentu nie było), jeżeli nie jest objęta testamentem, ma prawo do zachowku.

Od wyroku wnuczka się odwołała. Przypomniała, że już wiele lat przed śmiercią babci stryjek złożył pisemne oświadczenie, ze zrzeka się przyszłego spadku po mamie. Poza tym stryj jeszcze za życia babci dostał od niej liczne darowizny.

Sąd Okręgowy w Łodzi uznał, że zrzeczenie się przyszłego spadku nie ma mocy prawnej. Nie można bowiem w sposób prawnie skuteczny zrzec się roszczenia, które jeszcze nie powstało. Potwierdziło się jednak, że Sąd Rejonowy przy obliczaniu masy spadkowej nie uwzględnił licznych darowizn, które pominięty w testamencie syn otrzymał od matki. Po wywłaszczeniu z gospodarstwa, jakie posiadała, dała mu ona w latach 70. ubiegłego wieku 120 tys. zł na zakup domu. Z kolei w 2001 roku ofiarowała mu ponad 50 tys. zł na wymianę okien, a w kolejnym roku 15 tys. zł na podłączenie gazu do domu. Matka skrupulatnie notowała przy tym podarowane kwoty na karteczkach, które okazały się ważnym dowodem w sądzie.

Sąd Okręgowy uznał, że złożone za życia kobiety pisemne oświadczenie syna o zrzeczeniu się roszczeń do spadku wiąże się właśnie z tymi darowiznami. Sąd policzył, że wartość wszystkich darowizn, jakie od matki otrzymał skarżący się syn, wynosi - na obecne pieniądze - 367 tysięcy złotych i znacznie przewyższa wartość spadku, o jaki występował. W tej sytuacji oddalił złożone przez niego powództwo o zachowek.