Tak źle pod względem komunikacji miejskiej nie było w Łodzi chyba nigdy. Autobusy tkwią w korkach i łapią kilkudziesięciominutowe opóźnienia, a tramwaje się likwiduje. Jesteśmy ewenementem na mapie Polski i obiektem drwin.
Tak jak dawniej żartowano z Wąchocka, że tam asfalt na noc zwijają, tak teraz na forach internetowych kpi się z Łodzi, że tu zwija się torowiska. I to nie tylko na noc, ale w ogóle. I dzieje się to w czasach, gdy większość polskich miast stawia właśnie na transport szynowy, bo na drogach jest coraz ciaśniej, a w powietrzu coraz więcej spalin. My robimy na odwrót.
WIĘCEJ CZYTAJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE
.
Tylko w tym roku z mapy Łodzi zniknęły trzy ważne linie tramwajowe. W czerwcu wycofano tramwaje z odcinka ulicy Warszawskiej. Już nie dojedziemy pod łagiewnicki las, trzeba przesiadać się na autobus. Cierpią i klną na czym świat stoi mieszkańcy tych okolic, ale dłużej jeździć „trójką“ się tu nie dało.
W sierpniu MPK wycofało się z kolei z obsługi trasy na Doły. Bez tramwajów zostało wielkie osiedle w rejonie ulic Spornej i Wojska Polskiego oraz jeden z największych łódzkich cmentarzy. Teraz trzeba jeździć autobusami, które jednak kursują bardzo rzadko.
W listopadzie łódzkiej sieci tramwajowej zadano kolejny cios. Tym razem padły Koziny i ulica Legionów od Gdańskiej do Kasprzaka. Bez komunikacji zostało kolejne wielkie osiedle, na pocieszenie wydłużono trasę linii 73, co nie odpowiada nikomu, bo autobus robi teraz wielkie koło, tłukąc się po dziurawych ulicach i łapiąc opóźnienia.
Reakcji urzędników nie widać. Agnieszka Kowalewska-Wójcik, dyrektor Zarządu Inwestycji Miejskich chwali się na konferencjach programem unijnym „Tramwaj dla Łodzi“. W jego ramach ma zostać zmodernizowanych 11 km torów, w większości w rejonie ulic Rydza - Śmigłego, Broniewskiego Rzgowskiej i Kilińskiego. Nic jednak nie mówi o remontach tych torów, które właśnie się rozsypują, a jest ich niewiele mniej niż 11 km. Urzędnicy nie są w stanie wskazać żadnego sensownego terminu odbudowy zniszczonych torowisk, bo miasto nie ma na to w budżecie ani grosza. Nie widać też w najbliższym czasie szans, by pozyskać cokolwiek na ten cel z Unii Europejskiej.
>>>
.
Tymczasem remonty torów tramwajowych to ogromne koszty. Zmodernizowany w wakacje kilometrowy fragment torowiska na alei Włókniarzy kosztował 4,6 mln złotych. Prace wykonało MPK własnymi siłami, ale pieniądze musiało wysupłać miasto.
– My jesteśmy gotowi wyremontować wszystkie zamknięte odcinki – mówi prezes MPK Zbigniew Papierski. – Tyle, że potrzeba na to kilkanaście milionów złotych. A niebawem lista zamkniętych fragmentów linii tramwajowych może się jeszcze powiększyć, bo tras w fatalnym stanie technicznym nie brakuje.
Zapytaliśmy kilku łódzkich motorniczych, gdzie znajdują się najgorsze fragmenty torów i czy bezpiecznie się po nich jeździ. Okazuje się, że miejsc, które już powinny zostać zamknięte jest całkiem sporo. To np. skrzyżowanie ulic Kilińskiego i Przybyszewskiego, gdzie przez zwrotnice i krzyżaki tramwaje przejeżdżają w tempie żółwia, a i tak dochodzi tam do wykolejeń. To ulica Limanowskiego pomiędzy Zachodnią i Zgierską, ulica Zielona od Żeligowskiego do Legionów oraz sama Legionów od Gdańskiej do Zachodniej. Źle jest też na ul. Północnej i na Stokach. Bardzo źle wygląda sprawa Teofilowa, który może być kolejnym, tym razem ogromnym osiedlem odciętym od tramwajów. Tory na ul. Aleksandrowskiej trzymają się trawy i trzeba tam jeździć powoli. Wiadomo o tym od lat, a mimo to nie ma nawet planów ich remontu. Wstrzymanie tramwajów na Teofilów może spowodować takie korki na wiadukcie na Żabieńcu, jakich najstarsi łodzianie nie widzieli. W tym przypadku powinno się działać natychmiast!
