Zmarł Henning Mankell - popularny szwedzki autor kryminałów

O swojej chorobie poinformował świat na początku 2014 roku, na łamach „Goeteborgs-Posten”, zapowiadając jednocześnie, że nie zamierza przez to rezygnować ze swej działalności literackiej i społecznej. W swojej działalności poruszał bowiem często tematy, dalekie od literatury, analizując zmiany zachodzące w mentalności szwedzkiego społeczeństwa oraz międzyludzkie relacje.

Z kolei z racji fascynacji Afryką często w jego publikacjach pojawiały się akcenty krytykujące ekonomiczną eksploatację tego kontynentu oraz bierność świata wobec degeneracji afrykańskich społeczeństw i kultury. Adresatami jego twórczości są zarówno dorośli, jak i dzieci i młodzież. Wielokrotnie wypowiadała się na palące tematy związane z Czarnym Lądem, deklarując swoje poglądy socjalistyczne.

Mankell urodził się w Sztokholmie, dorastał w Sveg (region Härjedalen) oraz w Borås (Västergötland). Ojciec Henninga, Ivar, był sędzią, a dziadek, również Henning – kompozytorem. Pisarz jest żonaty z Evą Bergman, córką Ingmara Bergmana. Mieszkał na zmianę w Szwecji i Mozambiku, gdzie organizował m.in. teatr dla ubogich autochtonów.

Jednak największą popularność przyniosła mu seria powieści kryminalnych, których bohaterem jest komisarz policji Kurt Wallander. Fikcyjny policjant mieszka i pracuje w Ystad, a w powieściach wspólnie z grupą współpracowników z komendy poszukuje sprawców brutalnych morderstw. Publikacja serii rozpoczęła się w 1991 roku i objęła kilkanaście tomów. Powieści Mankella zostały przetłumaczone na kilkanaście języków świata i sprzedane w nakładzie kilku milionów.

W tych kryminałach Mankell kładł duży nacisk na pokazanie żmudnej pracy policji, drobiazgowo rejestruje procesy myślowe swoich bohaterów. Poprzez drobiazgową rejestrację myśli i czynów bohaterów Mankell jako autor próbuje dociec, jakie są przyczyny zmian w mentalności szwedzkiego społeczeństwa u schyłku XX i na początku XXI wieku.

Bohaterowie Mankella, wyrośli w społeczeństwie dobrobytu szwedzkiego modelu państwa socjalnego, muszą stawić czoła brutalizacji stosunków międzyludzkich, wszechobecności przemocy, często wywoływanej przez kulturę masową, wpływowi emigrantów na hermetyczne dotąd społeczeństwo.