Wiesz gdzie poeta Julian Tuwim mieszkał w Łodzi? Sprawdź!

Tuwim urodził się dwupokojowym mieszkaniu z kuchnią przy ul. Widzewskiej 44 (obecnie ul. Kilińskiego 46). Przyszedł na świat o godz. 13 w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów. Jego ojciec Izydor był bankowcem, a matka Adela (z Krukowskich) była córką drukarza Leona Krukowskiego. W domu mówiono po polsku, a po latach poeta, któremu zarzucano żydowskie pochodzenie pisał:„matka wpajała w nas zasady chrześcijańskie (choć oficjalnie nie byliśmy chrześcijanami) i demokratyczne.”
Dwa lata później Tuwimowie przeprowadzili się do mieszkania w pasażu Szulca (dziś al. 1 Maja 5). Tu urodziła się 22 sierpnia 1899 r. Irena Tuwim – przyszła tłumaczka m.in. „Kubusia Puchatka”. Mieszkali w trzypokojowym mieszkaniu na trzecim piętrze prawej oficyny.
W 1903 r. rodzina przeprowadziła się po raz kolejny – tym razem na trzecie piętro oficyny przy ul. św. Andrzeja (dziś ul. Struga 40). Mieszkali tam do lata 1914 r.
Po wybuchu I wojny światowej Tuwimowie musieli się kolejny raz przeprowadzić – tym razem do mniejszego mieszkania przy ul. Dzielnej 50 (dziś ul. Narutowicza 56). Powodem przeprowadzki było to, że rosyjski bank zatrudniający Izydora Tuwima ewakuował się z Łodzi i przestał dopłacać do wynajmu mieszkania Tuwimów).
Ostatnim łódzkim adresem Juliana Tuwima była al. Spacerowa 27 (dziś al. Kościuszki 27). Z rodzicami przeprowadził się tam w listopadzie 1917 r., a był tam zameldowany do 1919 r., kiedy to przeprowadził się z żoną do Warszawy.
Ostatni raz Tuwim był w Łodzi 4 maja 1947 r. na pogrzebie matki, która zginęła w 1942 r. w Otwocku, a po wojnie jej szczątki przeniesiono do Łodzi na cmentarz żydowski, by spoczęła obok swojego męża.