W Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Zwierząt w Łodzi leśnicy kurują i odchowują młode sarny, jeże i wiewiórki WIDEO

Lato to czas dużej aktywności dzikich zwierząt. Sarny wchodzą właśnie w okres rui, stają się mniej rozważne i ostrożne, mogą wpaść pod koła samochodów. Młode lisy zaczynają polować z rodzicami. Widok lisicy z czwórką, piątką młodych udających się na łowy, nie jest o tej porze roku rzadkością. To powoduje, że o nieszczęście nietrudno. Tak jak w przypadku dwóch koźląt sarny, odchowywanych w ośrodku. Ich matka zginęła pod kołami samochodu.

Część podopiecznych trafia do łódzkich leśników przez człowieka, np. jeże z głębokimi ranami na grzbiecie, pokaleczone przez kosiarki.

- Bywa też tak, że ludzie przynoszą dorosłe osobniki, zabierają je tylko dlatego, że znaleźli je w mieście. Nie ma nic gorszego. Bo często jest to samica karmiąca, która miała gniazdo z młodymi. Zabierając matkę, osieracamy je, pozostawiamy bez opieki - mówi Kamil Polański, kierownik szpitalika dla dzikich zwierząt.

To samo dotyczy ptaków.

- Nie wszystkie powinny do nas trafiać. Jeśli jest to ptak opierzony, bez puchu, zostawmy go. Ewentualnie można owinąć go w koc czy ręcznik, by nie narazić się na podrapanie, i przenieść na wyższy budynek, dach garażu czy sklepu. Ptak będzie doglądany i dokarmiany przez rodziców. Nasza ingerencja powinna się na tym skończyć - dodaje.

Zobacz zdjęcia

W namiocie sił nabiera kilkadziesiąt młodych jerzyków. Część z nich wczepia się w zawieszoną tkaninę.
- Takie rozwiązanie jest skuteczniejsze niż trzymanie piskląt w klatce. Tutaj wzmacniają skrzydła, co zwiększa ich szansę na powrót do natury - wyjaśnia Kamil Polański.

Przyklejone do ścian, elewacji gniazda, zwłaszcza te zlokalizowane od strony zachodnio - południowej, w upały przy silnym nasłonecznieniu i wysokiej temperaturze, nagrzewają się do 40, 50 st. C. Młode ptaki nie są w stanie tego wytrzymać, decydują się na desperackie kroki i wyskakują z gniazd. Inne to podloty, które podczas podejmowanych prób latania wylądowały na balkonach lub na ziemi przy osiedlowym bloku.

Sporą grupę podopiecznych stanowią wiewiórki. W tym roku do lasu wróciły już dwie tury tych gryzoni. W wolierze odchowuje się kolejne pokolenie - sześć rudzielców jest na tyle samodzielnych, że lada dzień zostaną wypuszczone do lasu łagiewnickiego. A z klatki do woliery zostaną przeniesione kolejne dwie, następne dwa rude maluchy leżą jeszcze w inkubatorze.

- Są to na ogół małe osobniki wyciągnięte z gniazda przez sroki czy sójki, które są bardzo terytorialne. Zdarza się też, że młoda, niedoświadczona matka wiewiórka nie zbuduje solidnego gniazda i taka słaba konstrukcja spada z drzewa. Bywa, że matki gubią młode przy przenoszeniu młodych do innego gniazda - wyjaśnia Kamil Polański.

W zagrodach do samodzielnego życia przygotowują się dwa zające (były tak małe, że trzeba je było karmić butelką), trzy koźlęta sarny i cztery lisy.

- Staramy się, by zwierzęta zachowały dzikość, nie przełamujemy ich lęku do człowieka. Im szybciej zerwiemy kontakt, tym dla nich lepiej. Nie będą lgnęły do ludzi, łatwiej odnajdą się w swoim środowisku naturalnym. W rehabilitacji kluczowe jest to, by stworzyć im najlepsze warunki do powrotu do natury - wyjaśnia Kamil Polański.