Sylwester w Łodzi na archiwalnych zdjęciach Janusza Kubika

Świąteczny nastrój udzielał się wszystkim, także handlowcom ozdabiającym witryny domów towarowych i sklepów wstążkami, łańcuchami z bibuły i watą imitującą śnieg. Na łódzkich skrzyżowaniach nie brakowało wtedy sprzedawców balonów na spiralnie skręconym drucie, wetkniętym w burak osadzony na długim kiju.

Kiedy słupek rtęci wędrował w dół, słychać było czasami huk pękających baloników, śmiech przechodniów i dzieci okupujących małe stragany z sylwestrowymi gadżetami, karnawałowymi maskami, dmuchanymi zabawkami i pudełeczkami z konfetti. Co bardziej pomysłowi i oszczędni łodzianie sami wykonywali konfetti przy pomocy biurowego dziurkacza i kolorowego papieru. O zmierzchu rozbłyskały na ul. Piotrkowskiej neony z kolorowymi napisami o wielu kształtach, tworzące magiczny efekt w kontraście do miejskiej szarzyzny. Ażurowe napisy i oryginalny krój liter na pionowych i poziomych panelach kamienic były przykładem umiejętności artystów plastyków.

Witryny sklepowe były wabikiem PRL-u , znaczącym elementem propagandy i prezentacją produktów, które rzadko gościły na półkach.

Święta i bale sylwestrowe były okazją do zaprezentowania nowych kreacji, wystanych przez łódzkie elegantki w długich kolejkach w salonach mody - „Telimeny”, „Emforu” i „Olimpii”. Panowie kupowali koszule z łódzkiej „Wólczanki”, krawaty z „Ortalu” i garnitury z „Bytomia”. Nowy Rok, kolejny kalendarz i początek karnawałowego szaleństwa - dancingów, balów i prywatek - pozwalały spojrzeć na życie z nieco większym optymizmem.