Rekordowa liczba książek w X edycji konkursu im. T. Kotarbińskiego Uniwersytetu Łódzkiego

Rekord w konkursie o nagrodę im. Kotarbińskiego

Aż 78 książek zostało zgłoszonych do X edycji konkursu o Nagrodę im. Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego Prof. Tadeusza Kotarbińskiego za wybitną pracę naukową z zakresu nauk humanistycznych. To rekord.

Kapituła konkursu już rozpoczyna prace – informuje biuro prasowe UŁ. - Werdykt zostanie ogłoszony 1 grudnia 2024 r. podczas gali w Filharmonii Łódzkiej, a autor zwycięskiej pracy otrzyma wtedy z rąk rektora Uniwersytetu Łódzkiego nagrodę w wysokości 70 tysięcy złotych.

Nagroda im Pierwszego Rektora Uniwersytetu Łódzkiego Prof. Tadeusza Kotarbińskiego za wybitną pracę naukową z zakresu nauk humanistycznych to wyróżnienie rangi ogólnopolskiej. Konkurs jest promocją badań, publikacji humanistycznych i samej humanistyki. Jest to jedyna tego rodzaju nagroda w Polsce. Jej laureat otrzymuje podczas uroczystej gali 70.000 zł na dalszy rozwój naukowy. W sumie, w dziesięciu edycjach, z wiodących instytucji i wydawnictw naukowych w Polsce nadesłano prawie 620 książek do oceny.

Prace napływające na konkurs przynależą do rozmaitych dyscyplin - zwraca uwagę prof. Ryszard Kleszcz, członek Kapituły Nagrody. - Wiążą się ze stosowaniem rozmaitych narzędzi badawczych i różniących się metodologii. Stoją też za nimi, jak sądzić można, rozmaite wizje świata i człowieka. Ta zróżnicowana kolekcja rozpraw składa się na bogaty obraz polskiej humanistyki.

Najlepszymi książkami humanistycznymi w dziewięciu minionych edycjach konkursu wybrano:

• • Jana Strelaua (SWPS) Różnice indywidualne. Historia-Determinanty-Zastosowania, wydaną przez Wydawnictwo Naukowe Scholar,
• • Ewy Kołodziejczyk (PAN) Amerykańskie powojnie Czesława Miłosza, wydaną przez Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN Fundacja Akademia Humanistyczna,
• • Doroty Sajewskiej (UW) Nekroperformans. Kulturowa rekonstrukcja Teatru Wielkiej Wojny, wydaną przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego,
• • Andrzeja Friszke (PAN) Sprawa Jedenastu. Uwięzienie przywódców NSZZ „Solidarność” i KSS „KOR” 1981-1984, wydaną przez Wydawnictwo Znak Horyzont, we współpracy z Instytutem Studiów Politycznych PAN i Europejskim Centrum Solidarności,
• • Grzegorza Ziółkowskiego (UAM) Okrutny teatr samospaleń. Protesty samobójcze w ogniu i ich echa w kulturze współczesnej, wydaną przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
• • Jerzego Zajadły (UG) Minima luridica. Refleksje o pewnych (nie)oczywistościach prawniczych, wydaną przez Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego i Wydawnictwo Arche,
• • Zbigniewa Szmyta (UAM) Zbyt głośna historyczność. Użytkowanie przeszłości w Azji Wewnętrznej, wydaną przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
• • Macieja Świerkockiego Łódź Ulissesa wydaną przez Wydawnictwo Officyna,
• • Jakuba Gałęziowskiego (UW) Niedopowiedziane biografie. Polskie dzieci urodzone z powodu wojny, wydaną przez Krytykę Polityczną.  

Nagroda im. Prof. Tadeusza Kotarbińskiego jest dla mnie nieprawdopodobnym wyróżnieniem. Dla mnie był to taki konkurs całkowicie poza moim zasięgiem (…) Pomyślałem sobie, że w szerszym gronie to jest niemożliwe, żeby przedstawiciele tak różnych dyscyplin zwrócili na nią uwagę – powiedział dr Jakub Gałęziowski, laureat IX edycji konkursu 

Prof. Tadeusz Kotarbiński patronem konkursu humanistycznego
Uniwersytet Łódzki, na którym narodziła się idea nagrody, zawsze konsekwentnie wspierał humanistykę i doceniał jej znaczenie we współczesnym świecie. Wybór patrona nagrody był oczywisty. Został nim prof. Tadeusz Kotarbiński, pierwszy rektor Uniwersytetu Łódzkiego – wybitny filozof i doskonały pedagog; naukowiec głębokiej refleksji i autor niezwykle trafnych, ponadczasowych myśli.
Prof. Tadeusz Kotarbiński był filozofem, logikiem i etykiem, przedstawicielem lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej. Po II wojnie światowej przeniósł się do Łodzi, gdzie był jednym z założycieli Uniwersytetu Łódzkiego i jego pierwszym rektorem. Jednym z najbardziej znanych dzieł Tadeusza Kotarbińskiego jest Traktat o dobrej robocie poświęcony prakseologii, czyli teorii sprawnego działania.