Jarmuż z kasztanami
„Jarmuż jest dopiero dobry, gdy nieco przemarznie; wtedy wybrać same wierzchnie listki, opłukać i ugotować w gorącej wodzie; gdy zmięknie, odcedzić, przelać zimną wodą, wycisnąć i dopiero usiekać. Utrzeć na tarce na 6 osób parę marchwi, jeden burak i jedną parzoną cebulę, wymieszać to z jarmużem, włożyć w rondel dużo młodej słoniny lub masła, gdyż jarmuż musi być tłusty, zagotować z łyżką mąki, włożyć jarmuż, osolić, podlać rosołem lub smakiem z wieprzowiny i dusić pod pokrywą, aż się wysadzi. Do takiego jarmużu dają się kasztany upieczone albo ugotowane w wodzie, które obrać ze skóry, wrzucić w karmel, ale nie rumiany, zrobiony z cukru i odrobiny wody, zasmażyć chwilkę, wymięszać i wyjmować jeden za drugim, układając na brzegu półmiska koło jarmużu. Można także jarmuż okładać półgęskami lub wędzonką.”
Przepis Lucyny Ćwierczakiewiczowej z książki „365 obiadów za 5 zł” z 1858 roku

Oto klasyczne menu wigilijne (pisownia oryginalna), które zaproponowała Maria Marciszewska w książce „Kucharka szlachecka”, wydanej w 1893 roku:
Zupa migdałowa z ryżem i rodzenkami
Okunie posypane jajami oblane masłem
Karp cały na zimno, z rumianym sosem, z rodzenkami, na stole postawiony
Pasztet z chucherek we francuzkim cieście
Krem śmietankowy, galaretka albo kisielek
Zamiast chleba, strucle na migdałowym lub makowym mleku

Co zaproponowała Maria Gruszecka na 24 grudnia w „Ilustrowanym kucharzu krakowskim" z 1892 roku?
Mianowicie: barszcz z uszkami, zupę migdałową, paszteciki z ryb, jarmuż z kasztanami, groszek zielony z grzankami, szczupaka pieczonego, karpia smażonego, sandacza z jajami, kluski ze śliwkami, pierożki kruche, leguminę makową, budyń z szodonem (biały gęsty, słodki sos), torty, jabłka, orzechy, bakalie…

W 1934 roku dwutygodnik „Moja Przyjaciółka”, poświęcony historiom z życia, modzie, urodzie i zdrowiu na 24 grudnia proponował takie „okrojone” menu wigilijne:
zupa grzybowa z łazankami lub ryżem
grzanki przykryte pomidorami
ryba smażona
kompot z suszonych owoców