Podróż z czujnikiem w siedzeniu

- Zarobki przyzwoite, bo ok. 6 tys. zł na rękę - opowiada jeden ze szczęściarzy. - Auto służbowe też jest. Ale myliłby się ten, kto myśli, że mogę nim wozić dzieci do przedszkola. Każdy wóz wyposażony jest w GPS i firma doskonale wie, jaką trasą jadę. Wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych jest możliwe, tyle że kosztuje 50 gr za kilometr... W końcu jest to auto służbowe - powie ktoś - i nie ma niczego złego w tego typu kontrolowaniu pracowników. OK. Niektóre firmy posuwają się jednak jeszcze dalej. Montują czujniki w drzwiach i siedzeniach służbowych samochodów. W drzwiach po to, by wiedzieć, czy np. kierowca po dotarciu do celu wysiadł z kabiny, by przeprowadzić rozmowę handlową, czy tylko dojechał pod przychodnię i zdrzemnął się. Natomiast czujniki w siedzeniach pozwalają sprawdzić, ile osób jechało w aucie - bo może przedstawiciel firmy dorabia sobie na lewo i wozi kogoś na tzw. łebka? Są to w sumie prymitywne formy kontroli. Czyż nie lepiej młodemu pracownikowi wszczepić w jakiś organ czip, dzięki któremu będzie można filmować wszystkie jego zachowania, a obraz i dźwięk natychmiast przesyłać do centrali? Młodzi ludzie nie będą się przeciw temu buntować. Oni przepadają za elektronicznymi gadżetami.