PLEBISCYT EDUKACYJNY Poznaj liderów głosowania na nauczycieli oraz dyrektorów szkół i przedszkoli

Kategoria: Nauczyciel klas 0-III
Anita Leśkiewicz
Szkoła Podstawowa im. 28 Pułku Strzelców Kaniowskich We Włyniu, Włyń
█ O emocjach związanych z nominacją do plebiscytu:
Informacja o nominacji do plebiscytu edukacyjnego była dla mnie nie tylko zaskoczeniem, ale także w pewnym stopniu niedowierzaniem. Ta wyjątkowa, ale jakże cenna wiadomość dotarła do mnie podczas zakupów, a tu, nie ukrywam, że w głowie pojawiły się przeróżne pozytywne przemyślenia. Po powrocie do domu jeszcze raz zerknęłam na maila, aby utwierdzić się czy to na pewno ja figuruję na liście osób nominowanych. „Ja” w pełni utwierdzona w „czymś”, o czym nawet nie myślałam, ogarniałam ogrom refleksji i towarzyszących mi emocji, bo obok takiego wyróżnienia nie można przejść obojętnie. A nominacja do tytułu Nauczyciel Roku to wyjątkowa ocena na najważniejszym egzaminie „z życia szkolnego”, wystawiona przez jakże ważną dla mnie komisję – uczniów i rodziców.

█ O reakcji bliskich:
Nominacja to już w wielkim stopniu wyróżnienie. Takie informacje roznoszą się w najbliższym środowisku dość szybko, a reakcja osób z otoczenia mocno mnie zaskoczyła. Była radość i gratulacje, dłuższe i krótsze rozmowy oraz ogrom ciepłych słów skierowanych pod moim adresem. Każde słowo, które usłyszałam od rodziny, znajomych i współpracowników były i są dla mnie bardzo cenne, utwierdzają mnie w tym, co robię każdego dnia w pracy dydaktyczno-wychowawczej oraz motywują do dalszego rozwoju i działań na rzecz społeczności szkolnej, lokalnej i pozalokalnej.

█ O stażu pracy oraz jej najlepszych i najtrudniejszych stronach:
Jestem nauczycielką z 26-letnim stażem pracy, w tym 23 lata pracuję w Szkole Podstawowej im. 28 Pułku Strzelców Kaniowskich we Włyniu. To dla mnie miejsce wyjątkowe – to właśnie tutaj podejmowałam ważne życiowe decyzje. Kolejne studia, kursy, szkolenia tak, aby jak najbardziej efektywnie wspierać uczniów i ich rodziców w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Swoją wiedzę i umiejętności przekazuję na zajęciach z edukacji wczesnoszkolnej oraz muzyce, plastyce, edukacji dla bezpieczeństwa i doradztwie zawodowym w klasach starszych. Ważnym priorytetem w mojej pracy jest rozpoznanie problemów i podjęcie odpowiednich kroków wobec uczniów mających problemy natury dydaktycznej lub wychowawczej. Aby sprostać różnym trudnościom, z jakimi spotykają się uczniowie w swoim szkolnym życiu, ukończyłam kurs Trenera Umiejętności Społecznych, Trening Zastępowania Agresji, Terapię pedagogiczną, Oligofrenopedagogikę z rewalidacją osób z głębokim upośledzeniem oraz studia logopedyczne na kierunkach: logopedia, neurologopedia, surdologopedia, wczesna logopedia kliniczna. Bardzo ważnym dla mnie elementem w edukacji młodych ludzi jest szeroko rozumiana pomoc, co wiążę się z tym, iż przeprowadzam lub koordynuję szkolenia z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej. Ponadto od ponad roku jestem zarejestrowana w bazie potencjalnych dawców szpiku w Fundacji DKMS, a w razie potrzeby wyrażam w pełni świadomą gotowość do udzielenia pomocy innym. Pełniąc funkcję Rzecznika Praw Ucznia czuwam nad przestrzeganiem praw i obowiązków uczniów oraz ich podmiotowego traktowania w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Ponadto staram się aktywnie uczestniczyć w życiu szkoły, podejmując różne formy współpracy i działania z innymi nauczycielami, promując w ten sposób pozytywny wizerunek szkoły. W placówce, w której pracuję, spotykałam i nadal spotykam cudownych młodych ludzi i ich rodziców, którzy są dla mnie niezastąpioną energią i wsparciem w podejmowaniu różnych inicjatyw szkolnych i pozaszkolnych. Nasze wspólne działania w środowisku lokalnym zmotywowały mnie do założenia i koordynowania zadań Szkolnego Koła Wolontariatu tak, aby nasza społeczność szkolna mogła dzielić się z innymi swoim potencjałem i drzemiącym w nich dobrem, a szeroko rozumiane pomaganie to coś, co towarzyszy mi od dziecka w myśl słów: „pomagam, bo chcę, bo mogę”. Pięć lat temu dołączyłam do grupy wolontariuszy Fundacji Dr Clown Oddział Sieradz, aby razem z innymi roznosić „uśmiechy” dzieciom i pacjentom sieradzkiego szpitala. Uczestniczę również w dogoterapii organizowanej przez naszą fundację. Zasilam także szeregi wolontariuszy Fundacji Schroniska Funny Pets w Czartkach, gdzie, razem ze szkolną grupą wolontariuszy, odwiedzam podopiecznych schroniska podczas sobotnich spacerów. Od lat fascynuje mnie teatr, a swoje umiejętności próbuję realizować w teatrze środowiskowym Włyniaki Bis, który skupia różne pokolenia naszej społeczności szkolnej. Pasją, którą odkryłam w sobie dość niedawno, jest aktywna jazda na rowerze, która daje mi nie tylko dodatkowy zapas energii, ale pozwala poznawać piękne zakątki w najbliższej okolicy i nawiązywać nowe znajomości. Bycie z ludźmi wzmacnia, motywuje, pozwala działać i tak po prostu „być” z innymi i dla innych.

█ O wyborze zawodu:
Przed każdą młodą osobą kończącą szkołę średnią leży czysta kartka z pytaniem w tle „i co dalej?”. Takie pytanie ja także zadawałam sobie po zdaniu matury. W głowie był „młyn”, ale zadecydowało to, co tak często robiłam podczas spotkań ze znajomymi, a mianowicie „zabawa w szkołę”. Był własnoręcznie zrobiony dziennik, lekcje i nauka, a ja – najczęściej w roli nauczycielki -- starałam się uczyć swoich młodszych kolegów i koleżanki. A co najważniejsze, ta zabawa zawsze sprawiała nam bardzo dużo radości. To był impuls, który pokierował mną do miejsca, w którym się obecnie znajduję.

█ O wyjątkowych chwilach i podopiecznych w swojej karierze:
Moja osobowość nastawiona na współpracę i działanie to cecha, która pozwala mi na różnokierunkowe, efektywne działania dydaktyczno-wychowawcze. Od momentu rozpoczęcia swojej pracy w zawodzie nauczyciela (a początki dla niejednej osoby mogłyby wydawać się dość trudne – dwie duże klasy łączone) potrafiłam odkrywać, rozbudzać i kształtować indywidualne możliwości swoich podopiecznych. To był bardzo intensywny dla mnie czas – nie było ksera, a więc wszystko robiłam ręcznie, nie było internetu, więc wszystko wyszukiwałam w swoim dość dużym zbiorze bibliotecznym. Moja praca i radość uczniów ogromnie motywowały mnie do działań. A co mi zapadło w pamięć najbardziej? Dla mnie to temat „morze” i dużo mogłabym o tym pisać – organizacja konkursów i laureaci, przygotowywanie akademii i oklaskiwane występy, rozterki uczniów i radość ze wspólnie podjętych działań, dylematy rodziców i konstruktywne rozwiązanie problemów… Wszystko to cieszy, wzmacnia i każe działać dalej. Uważam jednak, że to, co najważniejsze, przechowywane jest „gdzieś głęboko”, w naszych uczniach, ich rodzicach i w nas, czyli pamięć i dobre słowo. To bardzo miłe, gdy uczniowie po latach spotykają mnie na ulicy i znajdują w pędzie codzienności chwilę czasu na rozmowę, gdy dopytują „co u pani słychać?”. Gdy z uśmiechem wspominają szkolne lata i wspólnie spędzony czas. To właśnie ta obustronna „pamięć” oraz pozytywne relacje budowane w trakcie działań edukacyjnych i wpływające na skuteczność i efektywność pracy nauczyciela, traktuję jako mój największy sukces zawodowy.

KLIKNIJ i zagłosuj