Pani Martyna tuż po operacji.

W Klinice Chirurgii Rekonstrukcyjnej, Estetycznej i Plastycznej szpitalu im. Barlickiego lekarze ze wskazań medycznych (w ramach ubezpieczenia zdrowotnego) zmniejszają piersi średnio 50 pacjentkom w roku. Najstarsza operowana pani miała 74 lat.
- To jedna z większych operacji z zakresu chirurgii plastycznej, operacja okaleczająca po której pacjentce zostają blizny na całe życie - wyjaśnia prof. Zbigniew Antoszewski, kierownik wspomnianej kliniki. - Pole operacyjne jest bardzo duże – często zabieg wykonują dwa zespoły operacyjne. Chirurdzy plastyczni muszą przenieść na odpowiednią wysokość kompleks brodawka-otoczka, u takiej pacjentki bardzo często znajduje się on na wysokości pępka, wyciąć nadmiar skóry. Ścisła rekonwalescencja po takiej operacji trwa 2-3 miesiące. Pacjentka musi nosić specjalną bieliznę, ograniczyć ruchomość klatki piersiowej, a potem przez rok natłuszczać i masować blizny. A tych jest naprawdę dużo.

- Pacjentki trafiają do nas ze skierowaniem od lekarza, który od lat leczy je z powodu schorzeń kręgosłupa – mówi profesor. - Do zabiegu kwalifikują się te spośród mających wskazania medyczne do takiej operacji, które są zdrowe i mają prawidłowy wskaźnik masy ciała, BMI ok. 25. Operacyjne zmniejszanie piersi nie jest bowiem, jak się niekiedy laikom wydaje, operacją odchudzająca.
Niesie też za sobą poważne konsekwencje.
- Ta operacja z definicji wiąże się zaburzeniem możliwości karmienia piersią – dodaje dr hab. Anna Kasielska-Trojan, chirurg plastyk. - Pacjentka decydując się na operację musi potwierdzić, że świadomie pozbawia się możliwości karmienia piersią. Dlatego lepiej jest aby poddawały się jej kobiety, które zakończyły już okres prokreacyjny. Dla młodej kobiety, która dziecka nie urodziła, karmienie piersią to często jeszcze abstrakcja. Ona nie może świadomie zdecydować o tym, czego się pozbawia. Kolejna kwestia to ta, że jeśli piersi zmniejszymy przed ciążą, to jej przebieg wpłynie negatywnie na efekt operacji.