Mirosław Dawidowski: Pierwszy powołałem Karola Świderskiego do kadry ZDJĘCIA

Oczywiście chodzi o skromną wygraną nad Albanią (1:0 i właśnie gola Świderskiego) w eliminacjach EURO 2024.
Zdaniem wielu fachowców są zawodnicy, którzy najlepiej czują się w drużynie narodowej i Karol Świderski na pewno się do takich zalicza. Gdy napastnik znajduje się na boisku, zawsze daje coś pozytywnego naszej reprezentacji.

I warto w tym miejscu przypomnieć, że właśnie w łódzkim klubie, który ma swoją siedzibę przy ul. Milionowej 12, szlifowany był jego talent. Świderski jest kolejnym wychowankiem UKS SMS, obok Radosława Matusiaka, Łukasza Madeja, Pawła Golańskiego i Przemysława Kaźmierczaka, który daje radość i zadowolenie fanom drużyny narodowej.

O jego łódzkim etapie kariery rozmawiamy z Mirosławem Dawidowskim, dyrektorem sportowym łódzkiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego, byłym trenerem reprezentacji Polski oraz szkoleniowcem łódzkich drużyn piłkarskich.

Na początku swojej sportowej przygody. To była wiosna sezonu 2012/2013. Grał w naszym klubie 3,5 roku.

Mamy doskonały skauting i ludzi, którzy jeżdżą po kraju i wypatrują uzdolnionej futbolowo młodzieży, takiej z potencjałem. Tak na dobrą sprawę Karola odkrył Marek Woziński, znany łódzkie trener, który także prowadził pierwszą drużynę Widzewa. Wypatrzył młodziutkiego napastnika w kadrze województwa wielkopolskiego i od razu powiedział, że przed tym chłopcem, jeśli oczywiście będzie sumiennie pracował, spora futbolowa przyszłość.

Zaproponowaliśmy mu przeprowadzkę do Łodzi i przyznam, że nie zastanawiał się długo. Z ochotą przystał na naszą propozycję, bo otrzymał nie tylko możliwość treningów, ale również nauki w naszej szkole. Pamiętam, że bardzo się cieszył z takiego rozwiązania.

Już wtedy wyróżniał się umiejętnościami piłkarskimi, a szczególnie istotne było to, że to był lewonożny zawodnik. Takich piłkarzy potrzebuje każdy klub. Miał naturalną technikę, łatwość kontaktu i operowania piłką. Umiał już wiele, ale wtedy trudno było powiedzieć, że był wojownikiem.

Nie był wówczas taki agresywny na boisku, pazerny na walkę i zdobywanie goli. Pod tym względem, przez kolejne lata, zrobił duży skok jakościowy. Teraz widzę, że murawa to jego żywioł, walczy niczym lew, zmaga się z rywalami i za wszelką cenę szuka pozycji, aby oddać skuteczny strzał. To doskonałe cechy napastnika i jak widać w meczach reprezentacji, procentują.

Był pracowity, miał cel i robił wszystko, aby z każdym dniem być lepszym piłkarzem. Jego nie trzeba było go szczególnie motywować do treningu, choć czasami należało mu przypomnieć, że piłka wymaga poświęcenia i dużej ilości potu.
Utalentowany piłkarz przydałby się w ŁKS czy Widzewie...

Michał Probierz był na jednym z naszych spotkań, obejrzał go w akcji i po meczu od razu zakomunikował, że chce mieć tego zawodnika w składzie... Jagiellonii, bo wówczas był trenerem drużyny z Białegostoku. Od tego momentu jego kariera przyspieszył i to znacznie. Jagiellonia, grecki PAOK Saloniki, a obecne amerykański Charlotte FC.

Piłka nożna w USA wciąż pozostaje w cieniu dyscyplin, które można uznać za „narodowe”, nie wytrzymuje starcia m.in. z koszykówką i futbolem amerykańskim. W grze pojawiają się coraz większe pieniądze, coraz głośniejsze nazwiska trafiają do Major League of Soccer.
Jednak jestem zdania, że trudno w tamtejszej lidze o dalszy sportowy rozwój. Oczywiście amerykańskie kluby zapewniają graczom wszystko na najwyższym poziomie, są profesjonalne, ale moim zdaniem, brakuje im nieco w do europejskich standardów. Proszę zwrócić uwagę na to, że amerykański system szkolenia nie wydaje na świat zawodników, którzy byliby w stanie osiągnąć coś wielkiego w światowym futbolu.
Myślę, że gra za oceanem to przed wszystkim możliwość zarobienia dobrych pieniędzy. Zastrzegam jednak od razu, nie mnie oceniać, decyzje Karola.
Z drugiej jednak strony widzimy, że gra w Charlotte FC pozwala mu na utrzymanie dobrej dyspozycji i godne nieprezentowanie barw narodowych, A to w tej chwili najważniejsze.

Rzeczywiście przed laty prowadziłem kadrę Polski U-16, w której występowali chłopcy z rocznika 1997 . Zadebiutował w 2012 roku w wyjazdowym spotkaniu w Motherwell, gdzie pokonaliśmy Szkocję 2:1. Pojawił się na boisku w 70 minucie i to był dobry jego występ. Od tej pory już nie zwalniał!