Capoeira trafiła do Łodzi

Od komputera do przygody
- Wszystko zaczęło się od gry komputerowej, w której można było wcielić się w zawodnika walczącego w tym stylu - mówi ze śmiechem Marciniak. - Byłem zafascynowany płynnością, z jaką się poruszał, pracą jego nóg, akrobacjami. Kilka dni później brat pokazał mi nagrania z prawdziwymi treningami capoeiry. Gdy je zobaczyłem, wiedziałem, że to moje przeznaczenie.
Zafascynowany egzotycznym stylem walki etnolog, szybko nawiązał kontakt z instruktorami i zawodnikami trenującymi wówczas w Polsce.
- Udało mi się poznać Adama Fabę, który wówczas był pionierem capoeiry w kraju - wspomina.
- Kilka miesięcy później zorganizowaliśmy pierwszy wyjazd do Brazylii.
Sztuka walki i kultura tego kraju pochłonęły mnie całkowicie. Postanowiłem, że w Łodzi musi powstać sekcja dla podobnych do mnie zapaleńców.

Egzotyczny bakcyl
Dziś w Łodzi działają trzy grupy capoeiristas. Przewinęło się przez nie kilkuset zawodników.
- Capoeira to nie tylko sztuka walki, ale również filozofia życia - tłumaczy Mateusz Koprowicz z Capoeira Unicar. - Uczy tradycji, szacunku, harmonii, pomaga w codziennym życiu. Każdy trening to dla nas wielkie wydarzenie, możliwość spotkania się z ludźmi, którzy myślą i czują podobnie.
W odróżnieniu od innych technik walki capoeira nie uczy, jak zadawać ciosy, a raczej jak ich unikać.
- Trening odbywa się w roda (czyt. hoda), czyli zamkniętym kole stworzonym przez zawodników - mówi Koprowicz. - Jego punktem centralnym jest bateria, czyli orkiestra przygrywająca na tradycyjnych instrumentach. Wewnątrz spotyka się dwóch zawodników walczących w rytm muzyki.

Kto może ćwiczyć?
Wbrew pozorom to nie predyspozycje fizyczne stanowią o tym, kto może trenować capoeirę. Nie ma znaczenia również wiek. Na treningi przychodzą zarówno dzieci, jak i osoby starsze.
- W tej sztuce liczy się przede wszystkim to, co mamy w głowie - tłumaczy Brazylijczyk Cristiano Silva, profesor capoeiry, który od sześciu lat szkoli łodzian.
- Ważne jest, jak podchodzimy do tradycji i do przeciwników. Jeżeli kogoś nie interesuje historia i kultura ludzi, którzy stworzyli tę walkę, to nie powinien liczyć na większe sukcesy na tym polu.