Żywa Biblioteka w Muzeum Sztuki - można było porozmawiać z gejem i edukatorką seksualną

– Początkowo chcieliśmy, żeby odbyła się w ogrodzie obok muzeum, jednak nie pozwoliła na to pogoda – mówią organizatorzy. – A ze względu na obostrzenia sanitarne musieliśmy też ograniczyć liczbę Żywych Książek, z którymi można było porozmawiać.

Bo w akcji „Żywa Biblioteka” chodzi o to, żeby odwiedzający mogli porozmawiać z przedstawicielami różnych grup społecznych, które często są narażone na represje. Wśród Żywych Książek były m.in. osoby homoseksualne, edukatorka seksualna, mama dziecka autystycznego i osoba z chorobą afektywną dwubiegunową.

– Po raz pierwszy jestem Żywą Książką – przyznaje pan Leszek, który jest gejem. – Ludzie przychodzą porozmawiać nie tylko z ciekawości. Oczywiście to częsta motywacja i wtedy sam określam poziom intymności rozmowy: jeśli jakieś pytanie nie podoba mi się, nie odpowiadam na nie. Wiele osób szuka też wsparcia, bo same są nieheteronormatywne, ale z różnych względów nie mogą ujawnić się wśród znajomych czy rodziny.
– Dla takiego człowieka rozmowa z kimś, kto jest do niego podobny i ma bądź miał podobne problemy, to ulga – dodaje pani Joanna, lesbijka.

Dodatkową atrakcją tej edycji „Żywej Biblioteki” była Tęczowa Ławka, rzeźba autorstwa Jerzego Dobrzańskiego, która stanęła na środku pomieszczenia, w którym odbywały się rozmowy z Żywymi Książkami.

– Zainspirowałem się tym, co teraz dzieje się wokół środowiska LGBT – mówi artysta. – Tęczowa Ławka jest symbolem miejsca, w którym można spokojnie usiąść, odpocząć. To symbol akceptacji i wyraz wsparcia dla tych, którzy aktualnie tej akceptacji w społeczeństwie mają bardzo mało.

Ławka powstała z betonu i została pomalowana na tęczowo.
– Być może niebawem podobne ławeczki staną na ulicach Łodzi – zapowiada Jerzy Dobrzański.