Największą osobliwością jest gdanisko, czyli wieża szaletna, najdłuższa w Europie. Wieża wznosi się na wysokość 34,50 m. Jej szerokość wynosi 8,75 m. Posiada pięć przęseł o łącznej długości 55 metrów. W 2010 roku udostępniono zwiedzającym odkrytą kryptę wielkich mistrzów zakonu, którzy zdaniem współczesnych okazali się niegodni pochówku w Malborku. Obecnie w zamku działa muzeum oraz katedra katolicka.
Zamek w Malborku
Malbork to prawdziwy kolos. Tylko podczas pierwszego etapu budowy - od 1274 do 1280 roku - zużyto około 4,48 mln cegieł i dachówek. 1,28 mln wykorzystano na wzniesienie pierwszych murów obronnych, a 3,2 mln na budowę właściwego zamku. 14 września 1309 roku, po likwidacji dawnej stolicy krzyżaków w Wenecji, pojawił się tu wielki mistrz - Siegfried von Feuchtwangen. Wtedy Malbork awansował do roli stolicy jednego z najpotężniejszych państw na południowym wybrzeżu Bałtyku. Stołeczne funkcje rychło sprawiły, że niedawno postawiona budowla stała się dla rycerzy-zakonników za ciasna. Przez kolejne 40 lat stawiano więc Zamek Wysoki z integralnym kościołem. Z podzamcza zrobiono Zamek Średni, w którym urządzono apartamenty dla gości. Obok nich wybudowano Wielki Refektarz - największą i najbardziej reprezentacyjną salę zamku. Na przełomie XIV i XV wieku powstał Zamek Niski, który przejął rolę Podzamcza. Całość otaczały fosy i mury obronne z licznymi wieżami. W ten sposób powstała niezdobyta przez długi czas forteca.
Krzyżackie rządy na Malborku skończyły się wraz z wojną trzynastoletnią (1454-1466). 8 czerwca 1457 roku Malbork zajęły wojska polskie. Kazimierzowi Jagiellończykowi udało się to, co nie było dane w 1410 roku Władysławowi Jagielle, który bez skutku oblegał fortecę po zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem. Co najciekawsze, Jagiellończyk zdobył fortecę nie orężem, lecz pieniędzmi. Za niebagatelną sumę 190 tysięcy węgierskich florenów Malbork został wydany Jagiellonom przez zniecierpliwione brakiem żołdu czeskie wojska zaciężne, którym zakon zalegał z wypłatą.
Niedługo po inkorporacji do Polski dawna stolica Krzyżaków stała się centralnym urzędem nowego województwa malborskiego. Kolejne wieki nie były jednak dla zamczyska łaskawe. Niszczono go podczas "potopu szwedzkiego", rozbiorów i wojen napoleońskich. Tuż po tych ostatnich, dokładnie w roku 1817, Prusacy rozpoczęli mozolną odbudowę warowni. Odbudowa de facto trwała do zimy 1945 roku, kiedy to II wojna światowa po raz wtóry zdewastowała wiekowe mury.
