Wielki finał rewitalizacji łódzkiego Luwru, czyli Pałac Poznańskiego błyszczy w świetle dziesiątek nowych reflektorów

Kosztem 40 milionów złotych wyremontowano m.in.: elewację, balkony, gzymsy, balustrady, detale architektoniczne i figury wieńczące fasadę, wymieniono również stolarkę okienną, przywrócono pierwotne wejście do budynku od strony ul. Ogrodowej. To wszystko będzie oświetlała nowoczesna iluminacja zalewowa. Wcześniej instalacja wraz z nieestetycznymi kablami była zawieszona bezpośrednio na elewacji. Po remoncie na takie rozwiązanie nie zgodził się wojewódzki konserwator zabytków. Wykonano więc instalację, które będzie od zewnątrz rzucać snopy światła na najciekawsze elementy architektury pałacu.
Budowę Pałacu rozpoczął Izrael Kalmanowicz Poznański. W 1877 roku kupił dom stojący na rogu ul. Ogrodowej i Stodolnianej. I to właśnie ten dom stał się zaczątkiem wielkiego pałacu. Pierwszy projekt pałacu jest dziełem Hilarego Majewskiego z 1888 roku. Po dziesięciu latach projekt H. Majewskiego został zmodyfikowany i rozbudowany przez Juliusza Junga architekta ze Stuttgartu i inżyniera Dawida Rosenthala. Obecną formę architektoniczną fasad i stylowo eklektycznych wnętrz pałac otrzymał dopiero po przebudowie w latach 1901-1903. Autorem projektu był architekt Adolf Zeligson.