W podziemnym świecie. Łódzkie kanały mają już 90 lat

Kanały w „Expressie”

Tuż przed wyryciem pierwszego wyłożonego czerwoną cegłą tunelu tej podziemnej magistrali „Express Ilustrowany” pisał:
„Wraz z nastaniem wieczoru atmosfera łódzka przesyca się straszliwymi wyziewami z dołów biologicznych. (…) Łódź podczas ulewy jest istotnym obrazem rozpaczy i nędzy. Takiego błota lepkiego i grząskiego nie można chyba znaleźć w całej Europie (...)”.

Były też doniesienia o śmiertelnych ofiarach:
„Przed trzema dniami znaleźli tragiczną śmierć w dole biologicznym trzej ludzie, którzy pospieszyli na ratunek tonącemu w straszliwym bagnie nieczystości ślusarzowi, ofierze tej nieostrożności”.

Toteż łodzianie i lokalne gazety z ulgą przyjęli decyzję magistratu o rozpoczęciu budowy kanalizacji na niebywałą w tamtych czasach skalę.

Rewiry płatnego seksu. „Anka”, „Bożena”, „Natalka” i inne wróciły pod ŁDK

Przedsięwzięcie firmowali nazwiskami dwaj ludzie: angielski inżynier sir William Heerlein Lindley, który opracował wizjonerski projekt wodociągów i kanalizacji dla Łodzi, i jego współpracownik, legendarny Stefan Skrzywan, powołany w 1925 roku na stanowisko naczelnego inżyniera Wydziału Kanalizacji i Wodociągów miasta Łodzi.

Heroiczna wręcz praca nad dogonieniem pod względem kanalizacji dużych europejskich miast (Łódź liczyła już 500 tys. mieszkańców) trwała kilkadziesiąt lat.

Od głazu w parku do muzealnej „Dętki”

Po 90 latach od tego wydarzenia pod Łodzią znajduje się sieć kanałów, licząca aż 2.000 kilometrów! Wraz z wodociągami tworzą one podziemny labirynt o łącznej długości 4.000 kilometrów. Jego budowniczowie natrafiali na szczątki wymarłych zwierząt – kieł mamuta i czaszkę tura. Wiele odcinków kanałów i potężnych zbiorników wody na Stokach to perły podziemnej architektury, a w okrągłym kanale pod pl. Wolności, zwanym „Dętką”, jest dziś muzeum łódzkich wodociągów i kanalizacji.

krótkie życzenia na urodziny