W drużynie z al. Unii dokonała się rewolucja

Łodzianie pozbyli się niezbyt pewnych, ich zdaniem, obrońców
- Mariusza Mowlika i Adriana Woźniczki. Stracili dwóch kreatywnych pomocników, którzy ciągnęli grę do przodu - Jakuba Koseckiego i Krzysztofa Mączyńskiego. W tej sytuacji musieli zmienić oblicze, zwłaszcza że pozyskali groźnego napastnika - Marka Saganowskiego.
W tej sytuacji z systemu z czterema obrońcami i pięcioma pomocnikami, w tym jednym operującym za tuż za plecami jednego napastnika, przeszli na nowy, oby skuteczny, sposób grania.
W defensywie większe zadania dostali boczni obrońcy, którzy przy ataku łodzian, mają wręcz pełnić rolę skrzydłowych, środek pola zagęszcza czwórka pomocników, a dwóch napastników czeka na dokładne prostopadłe podania lub mierzone dośrodkowania w pole karne.
W próbie generalnej we Wronkach w spotkaniu z Cypryjczykami nie wszystko jeszcze wychodziło. Akcje zaczepne prawą stroną za często kończyły się prostą stratą i groźbą wyprowadzenia kontry. W środku drugiej linii brakowało przytrzymania piłki i "rozklepania" rywala kilkoma dokładnymi podaniami.

Gdy jednak gra układała się po myśli piłkarzy ŁKS, a tak było przez większą część spotkania, wtedy potrafili oni dominować na boisku, stłamsić rywala i zmusić go do chaotycznej gry defensywnej. To daje nadzieje, że w ekstraklasie łodzianie też potrafią sobie wypracować taką przewagę, pozwalającą na odnoszenie zwycięstw.
Mecz we Wronkach pokazał też, że łodzianie nie boją się walki i potrafią odpłacić pięknym za nadobne. Gdy Cypryjczycy, nie widząc innego sposobu, zamiast grać, zaczęli kopać rywali, nie przestraszyli się, nie odstawiali nogi, tylko walczyli tak, jakby byli... rugbistami.