Trzy słowa

Jeszcze nie całkiem rozbudzony spojrzałem na zegarek. - Oho, muszę wracać, już piąta... I w tym momencie doznałem pewnego rodzaju iluminacji (a może to był lekki udar słoneczny?), że cała różnica między dzieciństwem a dorosłością da się zawrzeć w tych dwóch słowach: "chcę" i "muszę". Bo owo "chcę" jest wspaniałym, acz oczywiście dziecięco-naiwnym, wyrażeniem przekonania, że cały świat (chwilowo w postaci rodziców) jest po to, by zaspokajać nasze pragnienia, marzenia, potrzeby. "Muszę" natomiast to uleganie presji otoczenia, kapitulacja wobec świata, a zarazem przejaw pewnej niechęci (bo przecież gdybym nie musiał...).

Wróciwszy do domu zadzwoniłem do wuja Stefana, by się z nim tą parkowo-filozoficzną refleksją podzielić. - Dziecko drogie... - powiedział wujaszek (zawsze się do mnie tak zwracał, mimo mojej pięćdziesiątki z coraz większym hakiem). - Ciesz się, że musisz, bo jak będziesz w moim wieku, to każdy dzień będziesz zaczynał od trzeciego słowa: "nie mogę"...