Tramwajowe tory się sypią. Miasto, realizując wielkie inwestycje komunikacyjne, zaniedbuje bieżące utrzymanie infrastruktury

Tyle że to kolejny fragment w komunikacyjnej siatce połączeń, który wypada z niej z powodu fatalnego stanu torów. Pierwszy w tym roku i oby ostatni.

Chyba najgorszy pod tym względem był rok 2019. Najpierw skrócono trasę tramwajów na ul. Warszawskiej – do Skrzydlatej zamiast do krańcówki przy Wycieczkowej. W sierpniu przestały kursować wagony po ul. Wojska Polskiego od Franciszkańskiej do krańcówki Doły na ul. Strykowskiej – MPK odmówiło wożenia tam pasażerów ze względu na fatalny stan infrastruktury. Od 4 listopada z tego samego powodu przestały jeździć tramwaje po ul. Legionów od Gdańskiej do Zielonej oraz po Cmentarnej – Srebrzyńskiej do krańcówki Koziny.

– W perspektywie najbliższych kilku lat, wszystkie wymagające naprawy torowiska zostaną wykonane, co pozwoli też na kursowanie niskopodłogowych tramwajów w całym mieście – zapewnia Tomasz Andrzejewski, rzecznik prasowy ZDiT.

O fatalnym stanie ul. Legionów wiadomo było od dawna. Remont planowano jednak dopiero wraz z rewitalizacją tej ulicy na odcinku od Gdańskiej do Cmentarnej. Ale zamiast tego miejscy urzędnicy zajęli się przebiciami wewnątrzkwartałowymi (Gdańska-Legionów-Zachodnia-Ogrodowa), choć już w początkach 2019 r. prezes MPK Zbigniew Papierski proroczo alarmował na posiedzeniu komisji ds. transportu Rady Miejskiej, że 20 proc. łódzkich torowisk wymaga natychmiastowych remontów.

Po czym pojedzie Tramwaj dla Łodzi?

Minęły dwa lata i nie zmieniło się nic. Ponad 5 km wyłączonych torowisk nadal grzęźnie w ambitnych planach gruntownej przebudowy ulic. Po wakacjach mają wreszcie rozpocząć się prace na ul. Wojska Polskiego; termin ukończenia to rok 2023. Nadal na rewitalizację czekają tory na Legionów (ale tylko do Żeligowskiego) oraz na Cmentarnej. Najszybciej chyba ruszą roboty na Limanowskiego – ma je wykonać własnymi siłami MPK. W kolejce ustawiają się jednak kolejne ulice: Ogrodowa – Północna od Zachodniej do Kilińskiego (jest projekt przebudowy) oraz Przybyszewskiego. Ale w coraz gorszym stanie są również tory na Zielonej – z niej jednak tramwaje wkrótce znikną, bo będzie budowany podziemny przystanek kolejowy Śródmieście.
Do końca 2023 r. ma zostać zrealizowany projekt „Tramwaj dla Łodzi” z gigantycznym unijnym dofinansowaniem. Pytanie, które torowiska zdążą się jeszcze do tego czasu rozsypać?

Najdłuższa linia tramwajowa

Z komunikacyjnej mapy Łodzi zniknęły w ostatnich latach wszystkie połączenia podmiejskie. Do zlikwidowanych już znacznie wcześniej linii do Rzgowa i Tuszyna oraz Aleksandrowa dołączyły Pabianice i Zgierz – w przypadku tych dwu ostatnich trwają prace remontowe, więc tramwaj wróci. Reaktywowana ma zostać również (po uprzednim wyremontowaniu) linia do Konstantynowa. Nie wiadomo, co z tramwajem do Lutomierska, a szanse powrotu najdłuższej linii tramwajowej w Polsce (Łódź – Ozorków) raczej są równe zeru.

Resztki dawnej świetności

Już chyba tylko najstarsi mieszkańcy Łodzi pamiętają czasy, gdy w mieście mieliśmy 29 linii tramwajowych (dziś raptem 19, w tym trzy dwuwariantowe). O dawnych liniach przypominają jeszcze resztki torów na ul. Wróblewskiego (od Proletariackiej do al. Politechniki) czy Czerwonej. A tramwaj jeździł ul. Wólczańską do Piotra Skargi i na pl. Niepodległości czy ul. Radwańską do al. Politechniki (wówczas jeszcze Świerczewskiego). Na Złotno również można było dojechać tramwajem. Nie ma również torów na ul. Łagiewnickiej (od Warszawskiej w kierunku północnym).