Takich Pabianic najlepiej jakby w ogóle nie było. Tragiczny przemarsz ulicami ZDJĘCIA

Muzeum Miasta Pabianic przypomniało tragiczny rozdział historii naszego miasta. W 1942 roku główną ulicą Pabianic przeszła ludność żydowska, również kobiety i dzieci...

"W kwietniu 1942 r. ludność w getcie powyżej 10. roku życia została poddana badaniom lekarskim, po których nadano jej kategorie A-zdolny do pracy i B-niezdolny. Dzieci do lat 10 zostały oznakowane literą B. 16 maja, w sobotę, ok. godz. 16.00 getto zostało otoczone, a ulica Warszawska i Zamkowa na odcinku od getta do stadionu „Krusche i Ender” (niedaleko kościoła NMP) została obstawiona oddziałami SA i policji" - czytamy na Fb Muzeum Miasta Pabianic.

Oficjalnie na ul. Konstantynowskiej zgromadzono Żydów po to, aby dokonać spisu ludności. W rzeczywistości zaprowadzono ich na stadion. Ten moment na fotografiach uwiecznili członkowie Szarych Szeregów (m.in. Stanisław Frączak i Jerzy Pacholczyk).

Na stadionie Żydzi stali w deszczu, byli głodzeni. Zmuszano ich do cyrkowych popisów, słabnących dobijano. Małe dzieci zabierano matkom, uderzano ich głowami o ziemię i wrzucano do wykopanych dołów.

"Część osób z symbolem A przewieziono do getta łódzkiego (pierwsze tramwaje dojechały tam już 17 maja), drugą część wysłano w kierunku Kutna-Płocka. Natomiast ludzi oznaczonych literą B (dzieci do lat 10, starcy i chorzy - łącznie ok. 4 tys. osób) pociągami towarowymi przygotowanymi na bocznicy przy młynie „Spójnia” wysłano do obozu w Chełmnie nad Nerem, gdzie mordowano ich spalinami w specjalnie przystosowanych do tego samochodach" - czytamy w opisie muzeum.

18 maja zlikwidowano szpital, który znajdował się na terenie getta. Chorych wyrzucano z okien. Po likwidacji getta na terenie szpitala był obóz pracy, gdzie 186 Żydów zabezpieczało i segregowało mienie po wysiedlonej ludności.