Szpital miejski z oddziałem wenerycznym. Tak kiedyś wyglądał! Archiwalne ZDJĘCIA

Muzeum Miasta Pabianic ma w swoich zbiorach fotografie z albumu podarowanego w 1938 roku dr Tadeuszowi Meyerowi z okazji 10-lecia kierowania przez niego szpitalem miejskim przy ul. Szpitalnej w Pabianicach. Dzięki nim możemy cofnąć się w czasie i zajrzeć do wnętrz placówki.

Szpital uruchomiono 1 stycznia 1907 r. Było w nim 35 łóżek i trzy oddziały - chirurgiczny, wewnętrzny i zakaźny, a rok później uruchomiono także psychiatryczny.

"Ciekawostką jest fakt, iż w latach 1917-18 był przeznaczony wyłącznie dla osób zakaźnie chorych, czyli jak powiedzielibyśmy to dzisiaj, był szpitalem jednoimiennym. Nie było to, wbrew pozorom, wywołane jedynie grypą hiszpanką (zwaną wówczas „ostrą grypą”), ale także epidemią tyfusu" - czytamy na Fb Muzeum Miasta Pabianic.

W latach 1914-20 działa tu także oddział weneryczny, co było spowodowane dużą liczbą zakażeń.

"W 1928 roku Magistrat wyasygnował pieniądze na stworzenie nowoczesnej sali operacyjnej. W latach 30. wybudowano kaplicę przedpogrzebową wraz z salą sekcyjną. W tym czasie w szpitalu funkcjonowały oddziały: chirurgiczny, wewnętrzny z salą położniczą na 3 łóżka, gruźliczy i zakaźny. W 1938 roku nadbudowano piętro w skrzydle głównym z przeznaczeniem na oddzielny oddział położniczo-ginekologiczny" - opisuje muzeum.

Przed wybuchem wojny w szpitalu mieściło się 110 pacjentów. A z lekarzy pracował tu jedynie chirurg, internista i lekarz miejscowy. To był jedyny wtedy taki szpital w Pabianicach.

"Równolegle działał szpital Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Żeromskiego, którego protoplastą był istniejący od roku 1904 szpital fabryczny Tow. Akcyjnego R. Kindlera" - dodaje muzeum.