Skunksiczka Felicja trafiła do łódzkiej kliniki weterynaryjnej na odchudzanie. Zobacz, jak wygląda i ile waży sympatyczny zwierzak WIDEO

Skunsinka Felicja trafiła na odchudzanie do kliniki weterynaryjnej Animal Anicura na Bałutach. Odchudzana będzie zdrowo - więcej ruchu i dieta. Dziś waży ponad 6 kg i musi schudnąć przynajmniej 2 i pół kilograma. W przypadku skunksa to praca co najmniej na rok.
- To ważne dla jej życia i zdrowia – mówi Olimpia Świeboda, lekarz weterynarii, specjalista radiologii weterynaryjnej pracujący w klinice Animal Anicura, której serca skradły egzotyczne, nieudomowione zwierzęta. - Skunksy dopiero stają się u nas popularne, a moda przyszła do nas zza oceanu. Tam skunksy i szopy powoli stają się domownikami. Skunksy z charakteru są bardzo podobne do kotów choć genetycznie są bardziej spokrewnione z psami.

Jak mówi doktor Olimpia już kilka skunksów w klinice na Bałutach się pojawiło, ale Felicja jest pierwszą odchudzaną.

- Skunksy są przyjazne, nie mają problemu z wrodzoną agresją, ale jeśli my zachowujemy się agresywnie, to one także będą się tak zachowywać - mówi doktor. - Skunks potrzebuje dużo ruchu, dużo spacerów, dużo zabawek, kryjówek, kocyków i materacyków, bo bardzo lubią ścielić gniazda. Socjalizuje się poprzez zabawy i wspólne spacery.
Skunksy mają swój specyficzny zapach, piżma. Oglądanego często w kreskówkach wystrzału z gruczołów, który jest bardzo odstraszający, mając skunksa z hodowli nie musimy się martwić. Młodym skunksom gruczoły są chirurgicznie wycinane. Z środowisku weterynaryjnym jest to uznawane za niehumanitarne. .
- W naturze zwierzę musi być skrajnie przerażone aby użyć tej wydzieliny, bo odnawia się ona kilkanaście dni - wyjaśnia doktor. - Jeśli mogą, to wolą się nastroszyć, pokrzyczeć, ugryźć niż od razu używać gruczołów.

Skunks lubi kopać i się bawić
Felicja urodziła się w jedynej w Polsce hodowli skunksów. Ani razu nie zaszła w ciążę, ale za to wykazała się nieprawdopodobnym apetytem. Jej zaokrąglające się kształty pani prowadząca hodowlę początkowo wzięła za ciążę i nie ograniczała podopiecznej jedzenia. Ale minęły dwa miesiące, tyle trwa ciąża u skunksów, a Felicja nie tylko nie rodziła, ale coraz bardziej tyła. Dziś waży 6 kg i 800 g (prawidłowa waga skunksa to od półtora kilograma do sześciu kg).
Felicja mieszka już w gospodarstwie jednej z pracownic kliniki. Ma tam swój pokój i budkę, a do dyspozycji ogromną działkę zabezpieczoną tak aby nie mogła z niej uciec. Do towarzystwa, gdy już się zadomowi, będzie miała koty i kilka dużo od siebie mniejszych psiaków.
- Przez pierwsze dwa dni chodziła na puszorku, ale gdy ma dość tego spaceru potrafi galopem przebiec cały ogród uciekając do swojego kojca - mówi Agnieszka Pujan, pracownica kliniki i nowa opiekunka Felicji. - Jest bardzo aktywna, wszystko ją interesuje, kopie w ziemi, ale na inne zwierzęta nie reaguje. Gdy nie chce się aktywizować to tupie. Ale gdy wezmę ją na ręce przytula się, liże mnie po szyi.

Skunks żyje w nocy
Jest to zwierzak nocny, idealny dla tych, którzy nocami nie śpią. Musi mieć swój domek, najlepiej w osobnym pokoju i dużo zabawek. Uwielbia kopać w ziemi, więc jeśli mamy w domu kwiaty w doniczkach, to szybko je wykopie w poszukiwaniu robaków. Skunks nie powinien mieszkać w domu w którym są dzieci, bo te nie znają umiaru, a on jak przystało na dzikiego zwierza drapie i gryzie. Trzeba mu poświęć dużo czasu, bo bez towarzystwa człowieka dziczeje i robić się agresywny. Musi też mieć dużo ruchu, spacerów, światła słonecznego i witaminy D3,oraz zabawek. Gdy się nudzi, to niszczy to co znajdzie w mieszkaniu.
Gdy zżyje się ze swoim opiekunem, to chodzi za nim po mieszkaniu krok w krok. Na spacer musi jednak wychodzić w szelkach. Do ogrodu samego lepiej go nie wypuszczać, bo albo podkopie się pod ogrodzenie i ucieknie albo wyjdzie po siatce. Skunks nie wróci, bo w przeciwieństwie do psa i kota nie ma takiego instynktu.

Jedyna hodowla skunksów
W Polsce od kilku lat jest tylko jedna hodowla skunksów, więc dostęp do tych zwierząt jest ograniczony. Młode w wieku 2 miesięcy mają wycinany gruczoł z substancją odstraszającą, są oddzielane od matek i przenoszone do nowego domu.
- U skunksów 50 proc. diety powinny stanowić warzywa i w mniejszym stopniu owoce, a reszta to dopiero białko z niską zawartością tłuszczu, larwy, gotowane mięso, odrobina twarogu – mówi doktor Olimpia Świeboda. - Te zwierzęta powinny być karmione wieczorem, dorosły osobnik raz dziennie, a wystarczy im porcja wielkości pomarańczy. Czasami mogą dostawać karmę dla psów, ale nie dla kotów, bo ta jest zbyt tłusta.
W naturze żyją od 3 do 4 lat, a w niewoli dożywają 8-10 lat pod warunkiem, że są zadbane i regularnie badane. Szczuplejsze osobniki żyją zdecydowanie dłużej - nie mają otłuszczonej wątroby, serca, cukrzycy, zwyrodnień w kręgosłupie i stawach. Jak wynika z obserwacji właścicielki hodowli na skunksa decydują się często osoby, które już raz takiego zwierzaka miały i nie wyobrażają sobie swojego mieszkania bez kolejnego pupila.
Skunksy są wektorami dla wścieklizny, są w stanie zarazić się wścieklizną i „sprzedać ją” nam, są wrażliwe na kilka chorób zakaźnych, jak psy, np. nosówkę więc powinny być szczepione. Profilaktycznie też należy je odrobaczać.