Ryżową Szczotką: Fruwa moja marynara

Takie podejście szybko znajduje naśladowców, rozprzestrzenia się niczym zaraza. Dosięgło natychmiast zespół, który grał na EURO nie lepiej niż w sparingach, szumnie zwanych meczami kontrolnymi.
A mogło być inaczej. Gdyby Franek miał marynarkę, to ta już po nieudanej drugiej połowie meczu z Grekami powinna fruwać w powietrzu, być ze złości, frustracji, rozczarowania wdeptywana w murawę (były już selekcjoner jest bogatym facetem i stać go na nową), zmięta, podarta, rzucana z kąta w kąt.
Byłby wtedy naoczny dowód na to, że trenerowi chodzi o coś więcej niż przetrwanie i niedanie totalnej plamy. Może poniewierana marynarka pozwoliłaby mu przestać się bać, zaryzykować i wesprzeć Roberta Lewandowskiego kreatywnymi zawodnikami, którzy potrafiliby nie tylko lepiej lub gorzej przeszkadzać rywalom, ale grać w piłkę i atakować.
Tego już się nie dowiemy. Życzmy tylko następcy Smudy (oby nie był to jakiś wyleniały szkoleniowy lis z Zachodu), żeby nie bał się zakładać na mecze marynarki. Może mu to tylko pomóc.