Rugbistów Budowlanych stać na wielkie rzeczy

- Całe szczęście, że wreszcie wróciłem do gry - mówi Michał Mirosz. - Ciężko mi się było wcielać w rolę kibica. W dramatycznym i emocjonującym meczu z Arką czułem swoją bezsilność, że nie mogę wejść na boisko i pomóc zespołowi w najważniejszych momentach spotkania. Na szczęście siedzenie na trybunach mam już za sobą.
Nie obawiał się pan, że uraz kręgosłupa może przekreślić sportową karierę?
- Taka myśl przyszła mi do głowy, ale na szczęście uraz nie był tak poważny, żebym nie mógł dalej grać. Jestem ciągle w fazie rehabilitacji, ale nie mogłem wytrzymać, postanowiłem, że wracam do gry, pomóc chłopakom w walce o kolejne zwycięstwa.
Brakowało pana w walce w młynie i autach.
- Grając beze mnie czy bez Pawła Grabskiego zespół udowodnił, że stać go na zrobienie wielkich rzeczy, choćby takich jak ogranie Arki, która dysponuje znakomitym składem. Naprawdę w tym sezonie możemy zrobić wszystko, w tym wreszcie odzyskać mistrzowski tytuł.

Trener Mirosław Żórawski: - Przed meczem założyliśmy sobie, że albo szybko złamiemy rywala i będzie dobry wynik, albo będziemy się mordowali do samego końca, bo Orkan to młoda, zdolna, groźna drużyna, która walczyła do ostatnich sekund. Pokonanie wysoko pogromców Lechii Gdańsk wpływa budująco na zespół, każe optymistycznie spojrzeć w przyszłość. Trzeba podkreślić udane powroty Pawła Grabskiego i króla autów Michała Mirosza. W roli kopacza zadebiutował Łukasz Czarniak i wypadł nie najgorzej, choć praktycznie tylko na jednym treningu skupił się na tym elemencie gry. W kolejnych meczach swoich sił spróbuje Tomek Kozakiewicz. Najbardziej cieszy mnie to, że zdobywaliśmy punkty po ładnych, wypracowanych, zespołowych akcjach. To jest sól rugby.