Rezerwowy Pafka. Sportowe romanse zawsze niszczą drużynę

Mówił, przestrzegając następców, że łączenie spraw prywatnych i sportowych czyli wikłanie się w romanse, rozbija drużynę i po równi pochyłej prowadzi do jej upadku.
Coś takiego może się stać niestety z reprezentacją siatkarek. Bunt w kadrze trzynastu zawodniczek może mieć opłakane skutki dla dalszych losów drużyny narodowej. Zawodniczki jako jeden z powodów swego sprzeciwu w liście napisanym do PZPS w punkcie siódmym podały: Akceptowanie przez trenera Nawrockiego nieprofesjonalnego zachowania jednego z członków sztabu (zażyłe, bliskie relacje z jedną z zawodniczek). Dopuszczanie do niemoralnego zachowania, przy jednoczesnym braku reakcji ze strony trenera na zgłaszanie problemu przez zawodniczki.
Czy i jak sytuację da się naprawić. Oczywiste wydaje się rozwiązanie umowy z romansującym członkiem sztabu, ale to chyba za mało i nie likwiduje problemu. Więcej chcą same zawodniczki, domagając się głowy Jacka Nawrockiego. Zarząd murem stanął za szkoleniowcem, ale...
Zamieść problemu pod dywan już się nie da. Nawet jeżeli aferą uda się wyciszyć i osiągnąć siatkarską zgodę, to już nic nie będzie takie jak było. Pretensje i animozje nie zostaną zapomniane. Przeciwnie wybuchną ze zdwojoną siłą przy pierwszej stresującej okazji, na przykład porażce w walce o olimpijski awans.
Skoro nie odchodzi trener, to z zespołem powinny się rozstać buntowniczki. Prawda jest jednak taka, że na kolejne budowanie żeńskiej kadry na zgliszczach pozwolić sobie chyba nie możemy, bo po pierwsze nie ma tylu utalentowanych siatkarek, po drugie taka praca musi być obliczona na lata, czy nie na całe dziesięciolecie, bez gwarancji sukcesu. Mamy zatem sportowo - obyczajowy pat, z którego związek musi wybrnąć podejmując męskie decyzje.