Rezerwowy Pafka. Łódzki sport - raz na wozie, raz pod wozem

Wszystko się dziwnie plecie
Na tym tu biednym świecie;
A kto by chciał rozumem wszystkiego dochodzić,
I zginie, a nie będzie umiał w to ugodzić
pisał mistrz Jan Kochanowski w Pieśni IX i ta myśl wciąż jest ważna i aktualna także w tym roku w łódzkim sporcie.
Ełkaesiacy latem szaleli z radości, bo po latach upokorzeń, wielkich starań, a przede wszystkim mądrej przebudowie, ich ukochany klub wrócił do ekstraklasy. Teraz niestety rwą włosy z głowy, mając nadzieję, że jakimś cudem drużynie uda się utrzymać w najwyższej klasie rozgrywek.
Widzewiacy mieli smutne lato, gdy ich ukochany klub fatalnie skończył minione rozgrywki. Teraz, po zmianach organizacyjnych i kadrowych, pękają z dumy. Ich drużyna z pozycji lidera walczyć będzie wiosną o upragniony awans.
Byli tacy, co po serii mistrzowskich tytułów, z rozczarowaniem przyjęli srebrny medal wywalczony po wspaniałej walce przez rugbistów Master Pharm Budowlani. Mówili, że czas tego teamu się skończył. Niedoczekanie, łodzianie znów pokazali wielką moc i olbrzymi potencjał. Mimo kadrowych strat prowadzą zdecydowanie w rozgrywkach. Jako jedyni nie przegrali jesienią żadnego  ligowego meczu.
Pękaliśmy z dumy, gdy w wielkim siatkarskim finale grały dwie łódzkie drużyny ŁKS Commercecon i Grot Budowlani. Grzaliśmy się wszyscy w blasku medali. Teraz karty rozdają inni, ale nikt nie wie, jak w przyszłym roku skończy się ligowa batalia. Wiara w sukces potrafi przenosić góry.