Rezerwowy Pafka. Jak sportowi działacze psują ukochaną(?) dyscyplinę

Sportowi działacze (nie wszyscy!) to są ludzie, którzy potrafią ukochaną (?) dyscyplinę doprowadzić do absurdu. To oni sprawili, że mistrzostwa świata w siatkówce ocierały się o śmieszność.
Zaprosili do udziału 24 reprezentacje, z których kilka przegrało by mecze z drużynami z polskiej I ligi. Sprawili, że zespoły spotykały się ze sobą kilka razy w turnieju (idiotyzm!). Wprowadzili system, który ośmieszył imprezę. W decydującej fazie przed walką o medale trzy zespoły grały o pietruszkę, a jedna (Polska) o wygranie jednego seta. Na dodatek zmienili zasady gry. W środku mistrzostw usunęli z siatkówki jedno z od zawsze istniejących w niej zagrań. Kręcenie nadgarskiem zostało zabronione, co w praktyce podczas kolejnych spotkań każdy sędzia interpretował w sobie tylko wiadomy sposób, wywołując wściekłość zawodników oraz konsternację na trybunach.
W innej dyscyplinie rugby, działacze przewrócili wszystko do góry nogami. Zmienili system rozgrywek z jesień wiosna na wiosna jesień, tylko po to, żeby za wszelką  cenę promować rugby siedmioosobowe. I jaki jest efekt ich działań? Po raz kolejny nieposkładani organizacyjnie Polacy zajęli ostatnie miejsce w mistrzostwach Europy. Nie spadli do niżej notowanej grupy za... wrażenia artystyczne. Impreza finałowa organizowana w Łodzi podoba się wszystkim na Starym Kontynencie i nie chcą z niej rezygnować. Czekałem na krytyczną analizę gry drużyny narodowej, ale działacze metodą strusia schowali głowę w piasek.