Pełna Piotrkowska
Ulice nie były tak zapełnione jak dziś. Ul. Piotrkowską kursowały autobusy MPK. Były to najczęściej tzw. ogórki. Zresztą główna ulica Łodzi była wtedy centrum handlowym. Tętniło na niej życie. Całe rodziny przyjeżdżały tu na zakupy, nie tylko z Bałut czy Widzewa, ale również z podłódzkich miejscowości. Z czasem odwiedzali też „Central” i „Uniwersal”, jednak nie odbierało to ul. Piotrkowskiej klientów. Na takie zakupy z Szadku wybierał się z rodzicami Marek Niedźwiecki, znany dziennikarz radiowy, przez lata związany z „Trójką”.
To musiało być bardzo dawno, pewnie na początku lat sześćdziesiątych – mówił nam w wywiadzie Marek Niedźwiecki. - Zbierałem znaczki pocztowe, a w Łodzi były sklepy, w których można było kupić takie zestawy jak na przykład: Pięćdziesiąt kasowanych, cały świat! To było wielkie szczęście, gdy stało się posiadaczem takich znaczków. Na dodatek korespondowałem z kilkoma osobami ze Związku Radzieckiego. Żeby im wysłać paczkę, trzeba było jechać na pocztę główną w Łodzi. No to się jeździło... 30 kilometrów z Szadku. PKS jechał godzinę. To była wyprawa...
Łódź była całym światem
Łódź robiła na nim wielkie wrażenie. Była całym światem.
I można tam było zjeść najlepszy na świecie krem! - śmiał się dziennikarz wspominając wizyty w Łodzi. - To była raczej bita śmietana, ale nazywała się na przykład „krem sułtański”. Kawiarnia na rogu ulicy Piotrkowskiej i Narutowicza... Kupowałem tu różne widokówki. Jak między innymi Łódź nocą... Potem mogłem je wysyłać znajomym z innych krajów.! Łódź była kolorowa i piękna. Taką ją pamiętam. Hala Sportowa, w której oglądałem „Holiday On Ice” robiła wrażenie. Ulica Piotrkowska wyglądała jak milion dolarów!
Te stare zdjęcia przypominają Łódź z tamtych czasów. Była szara, smutna, ale dla wielu miała klimat, którego nie znalazło się w innych polskich miastach.
Zmiany w prawie spadkowym. Kuzyni przestaną dziedziczyć