Po schodach na Mount Everest

- Przygotowując się do maratonów, przebiegałem około 150 kilometrów tygodniowo - mówi pan Jarosław, który zaliczył kilka najwspanialszych imprez, ze słynnym maratonem nowojorskim na czele i wyścigami górskimi - Pucharem Europy w Biegach Górskich na Glossglockner w Alpach Austriackich czy maratonem na Jungfrau w Szwajcarii. W tym ostatnim start znajdował się na wysokości 566 m nad poziomem morza, a meta - na 2100 m npm. Jak wspomina, wysiłek jest morderczy, bo cała trasa wspina się nieustannie pod górę, ale za to widoki przepiękne.

I tych mu brakuje najbardziej od czasu, gdy zaczął uprawiać bieganie po... schodach.

Przygoda z towerrunningiem

Początkowo to miała być odskocznia, wynikająca z chęci zmierzenia się z czymś nowym. Pierwsze poważne zawody, w których wziął udział, to „Złote Schody Poltegoru”, czyli II Mistrzostwa Europy w 2004 r. we Wrocławiu. Do pokonania - 23 piętra, 460 stopni, 85 metrów w górę. Zajął w swojej kategorii wiekowej (a miał wówczas 30 lat) 28. miejsce. Czas: 2 minuty i 22 sekundy.

Ale złapał bakcyla i odskocznia stała się pasją i wyzwaniem. Jarosław Piechota zaliczył m.in. Pałac Kultury (30 pięter, 800 schodów, 114 m w pionie), Sky Tower we Wrocławiu (49 pięter, 1143 schody, 212 m wysokości), Rondo 1 w Warszawie (38 pięter, 836 schodów, 143 m).

- Niestety, wysokich budynków w Polsce mamy mało - mówi Jarosław Piechota. I właściwie nie trzeba dodawać, że marzy mu się udział w zawodach, od których zaczęła się światowa popularność tego sportu - w biegu na nowojorski Empire State Building (102 piętra, 1576 stopni; tegoroczny 40. bieg wygrał Polak, Piotr Łobodziński). - Ale bez sponsora nie dam rady - dodaje Piechota. - Wpisowe wynosi raptem 150 dolarów, koszty przelotu nie są jednak na moją kieszeń...

Na wieżę Eiffla i Mount Everest

Marzenie numer dwa jest tańsze, w sumie jakieś 3-4 tysiące złotych. To bieg na wieżę Eiffla.

- Minima określone przez organizatorów zdobyłem. Potrzebne jest jeszcze szczęście w losowaniu, bo chętnych jest dużo więcej niż miejsc. Może uda mi się w przyszłym roku. To jedyna taka impreza, gdzie schody są na wolnym powietrzu i coś z nich widać. Ale dla odmiany trzeba brać poprawkę na wiatr i pogodę.

Bo zmorą towerrunningu są ciasne, pozbawione okien i naogół duszne ewakuacyjne klatki schodowe. I krótkotrwały wprawdzie, bo średnio 10-minutowy, ale za to potworny wysiłek, by w tym czasie pokonać kilkadziesiąt pięter. Więc trochę dla odmiany pan Jarek zafundował sobie w tym roku wspinaczkę po schodach na... Mount Everest, czyli 24-godzinny bieg w hotelu Marriott w Warszawie.

- To była prawdziwa „rzeźnia”. W tych zawodach nie tylko zmęczenie i długotrwałość wysiłku są koszmarem. Walczy się właściwie z samym sobą. Wąskie schody, nie ma mowy o żadnych kibicach, nie wiadomo, czy jest dzień, czy noc. Pierwsze wejście na 42 piętro łatwo pokonać z entuzjazmem, ale do „zdobycia” Everestu musiałem to zrobić 65 razy i zaliczyć 2730 pięter w górę. W dół zjeżdża się windą, jest wówczas chwila oddechu, ale czas biegnie nieubłaganie...

Spośród 177 osób na wysokość „Dachu Świata” (lub wyżej) dotarło 48. Jarosław Piechota po 23 godzinach miał w nogach 8872,5 metra! Po takim wyczynie 15 pięter łódzkiego Oriona, gdzie trenuje przedzawodami (dzięki uprzejmości właściciela budynku) wydaje się być drobiazgiem. Ale zdarza mu się szlifować technikę również w 11-piętrowym bloku jego rodziców.

Biegów płaskich nie zamierza jednak porzucić. Teraz schody pozwalają mu odzyskać powoli formę po kontuzji.

- Wziąłem wprawdzie udział w 15. Biegu Ulicą Piotrkowską Rossmann Run na 10 km, ale wynik był grubo poniżej oczekiwań. Ulica nie wybacza - mówi. - Nie ma porządnego treningu, to nie ma przyzwoitego wyniku. Ale to mnie motywuje do większego wysiłku.

A najbliższe plany pana Jarosława to bieg na szczyt Pałacu Kultury, 1 lipca.

Trzymamy kciuki!

MAGDALENA ŻUK - NOWE FAKTY, OKOLICZNOŚCI ŚMIERCI, WYNIKI SEKCJI ZWŁOK MAGDALENY ŻUK FILM
Życzenia imieninowe, życzenia na imieniny, wierszyki na imieniny
FIDGET SPINNER. Co to jest Fidget Spinner?

ZOBACZ PRZEGLĄD TYGODNIA