Łódź staje się Litzmannstadt
Łódź i cała aglomeracja zostały formalnie włączone do III Rzeszy 4 listopada 1939 roku. Decyzję tę podjął osobiście Hitler. 11 kwietnia 1940 Łódź zniknęła ze wszystkich map. W jej miejsce pojawiło się miasto Litzmannstadt. Nazwano ją tak na cześć generała Karola Litzmanna, bohatera tzw. bitwy łódzkiej z czasów pierwszej wojny światowej. Herbem miasta przestała być łódka. Została nim podwójna swastyka na niebieskim tle. Ulica Piotrkowska stała się Adolf -Hitler Strasse. Na uroczystość zmiany nazwy przyjechał sam Arthur Greiser, namiestnik Kraju Warty.
- Mój Führerze, dziękujemy w imieniu Niemców z Litzmannstadt i całego kraju za przyjęcie do III Rzeszy. - napisał w telegramie wysłanym do Hitlera. - Od tej godziny ślubują oni udowodnić wierność przez bezustanną pracę, która pomoże państwu w drodze do wywalczenia największego, historycznego zwycięstwa Niemców.
CZYTAJ I OGLĄDAJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE
Niemcy chcą budować autostrady
Łódź miała stać się wzorowym niemieckim miastem. Plany były wielkie. Na pewno nie udało się Niemcom zrealizować planów mówiących, że koło Łodzi zostaną wybudowane trzy autostrady, a łódzkie ulice staną się szerokimi alejami. Jednak ślady niemieckiej architektury widać w naszym mieście do dziś. Zwiększono wtedy obszar miasta Łodzi. Już w styczniu 1940 roku do jej granic włączono m.in. Rudę Pabianicką, Radogoszcz, Nowe Rokicie, Chojny Zatorze. Trzeba przypomnieć, że przed wojną granice Łodzi wyznaczała tzw. kolei obwodowa. Po zmianach wprowadzonych przez Niemców jej powierzchnia zwiększyła się z 58 kilometrów kwadratowych do około 200 km kwadratowych. Po wyzwoleniu nowe władze miasta unieważniły niemieckie decyzje co do granic miasta. 22 lipca 1945 roku przywrócono przedwojenny stan, ale już kilka miesięcy później w grudniu, powiększono obszar miasta do 212 km kwadratowych. Ruda Pabianicka, Nowe Rokicie, Radogoszcz czy Chojny Zatorze znowu stały się częścią Łodzi.
CZYTAJ I OGLĄDAJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE
Pół miliona mieszkańców Litzmannstadt
We wrześniu 1941 roku Niemcy opracowali „Plan generalny miasta Łodzi”. Zakładał on m.in że w Łodzi będzie mieszkać tylko 500 tysięcy ludzi. Na wschodzie miasta miały powstać dzielnice przemysłowe. Planowano rozbudowę układu kolejowego. Miano też przebudować centrum miasta. Zakładano, że nowe jego serce będzie utworzone w okolicach Dworca Kaliskiego i ul. Łąkowej, tam gdzie po wojnie powstała Wytwórnia Filmów Fabularnych. Niemcy planowali w zasadzie wybudować nowe miasto. Ulice miały mieć 25 metrów szerokości, co wiązało się wyburzeniami wielu domów. Z Łodzi, jako wzorowego niemieckiego miasta, chciano wysiedlić Żydów, Polaków, a na ich miejsce sprowadzić Niemców, głównie tych zamieszkałych na terenie ZSRR i w krajach nadbałtyckich. Zakładano wybudowanie kilkunastu tysięcy nowych mieszkań,, nowych parków. Bałuty miały stać się dzielnicą willową. Planowano rozbudowę lotniska Lublinek. To Niemcy wybudowali tam betonowy pas startowy, który służył wiele lat po wojnie. Jednocześnie koło Łodzi, w okolicach Rąbienia planowano inną lotniczą inwestycję. Chcieli tam zbudować wielkie lotnisko. Na Stokach planowali budowę wydzielonych osiedli, tzw. miast ogrodów. Miały to być: Stoki Północ, Środek, Południe.
CZYTAJ I OGLĄDAJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE
Swastyka czy jednak podkowa?
W 1942 roku Niemcy zaczęli budować osiedle Stoki Południe. Powstało 65 domków. Tzw. niemieckie domy stanęły w okolicy ul. Pieniny, Zbocze, Skalna. Charakterystyczny jest zwłaszcza dom na ul. Zbocze, na który na Stokach do dziś mówi się „podkowa”.
– Wybudowano go właśnie w kształcie podkowy, a podobno miała to być swastyka, ale Niemcom coś nie wyszło – wyjaśnia Beata Krysiak, jedna z mieszkanek Stoków, która tę historię słyszała od swojej babci.
Większość tych domów nie udało się wykończyć przed zakończeniem wojny. Stały w stanie surowym. Część z nich służyła Niemcom jako koszary wojskowe. Po wojnie stacjonowało tam polskie wojsko, a w końcu umieszczono w nich łódzkie rodziny robotnicze. Zaczęły się tam wprowadzać w 1950 roku.
CZYTAJ I OGLĄDAJ NA KOLEJNYM SLAJDZIE
