Zbudowane z czerwonej cegły zbiorniki zachwycają architektoniczną urodą, ich konstrukcja ma jednak przede wszystkim praktyczne znaczenie. Tylko ściany w formie łuków są bowiem wystarczająco mocne, by wytrzymać napór milionów litrów wody.
„Podziemne katedry” zbudowano na najwyższym łódzkim wzniesieniu, 260 metrów npm. Dzięki temu woda w nich zgromadzona grawitacyjnie może spłynąć rurami do wszystkich łódzkich budynków. Jej zapas ze Stoków pozwala zaopatrywać miasto nawet przez dwanaście godzin, gdyby systemy doprowadzające wodę zostały uszkodzone. Zbiorniki zaprojektował na początku XX w. angielski inżynier William Lindley. Ich budowniczym był Stefan Skrzywan. Dwa pierwsze powstały w latach 1935 – 1939, dwa kolejne już po wojnie w latach 1949 – 1953. Oprócz nich na Stokach jest jeszcze sześć nowszych, żelbetowych. We wszystkich mieści się łącznie 100 tys. metrów sześciennych wody. Opróżnianie lub napełnianie każdego trwa kilka dni.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?