Normalsi rządzą! Łajza w Teatrze Muzycznym [ZDJĘCIA]

"Łajza" wchodzi do repertuaru Teatru Muzycznego, pragnącego trafiać nie tylko do zwolenników bajkowych opowieści operetkowo-musicalowych. I ma szanse.

Dymy, gra świateł, parę rekwizytów (stół, ławka, butelka), wyjęte z codzienności stroje - wystarczy, by zarysować drogę chłopaka, który nie ma łatwego życia, wyznającego: "już sobie nie radzę", z domu, w którym rządzi wódka. Ale Łajza ma świadomość, że: "życie kwitnie jedyny raz", a on ma to, co kocha. "Wciąż gram" - powtarza, więc: "płyńmy razem, świat przed nami". Nie chce: "marzeniom mówić: nie".

Proste prawdy i tęsknoty ubrane zostały w ruch sceniczny i różne odmiany tańca. Choreograf Artur Żymełka, tu także autor scenariusza, reżyser i scenograf, z utworów wybranych z trzech płyt Normalsów układa baletową historię wiodącej postaci. Techniki nowoczesne, w raperskim duchu, sprawdzają się lepiej i znacznie więcej w nich emocji. Klasyczne prezentują się mniej wyraziście i niezbyt oryginalnie. Z grupą brawurowych tancerzy z warszawskiego FNF Dance Studio sceniczną opowieść buduje balet Teatru Muzycznego. Postać Łajzy zatańczył Oskar Świtała z Polskiego Baletu Narodowego (zapowiadany Brazylijczyk wyjechał i nie wystąpił).

W konstrukcję obrazów i stylów, opowieści dosadnych i baletowych refleksji znakomicie wpisuje się skrzypek jazzowy Michał Jelonek, improwizujący na tematy z Bacha. Całość, określona mianem miscenium, ma w sobie coś ze zbioru refleksyjnych wideoklipów, w których Normalsi rządzą!