Nikomu się nie śpieszy ratować łódzkie kamienice - felieton

Starsi łodzianie z żalem mówią, że największym nieszczęściem Łodzi było to, że miasto nie zostało zburzone przez hitlerowców w czasie II wojny światowej. Uniknęło bomb, ale przez to uległo gigantycznej degradacji.

Tysiące starych, przedwojennych kamienic służyło wprawdzie mieszkańcom, ale też nie zmuszało kolejnych władz do tego, by ratować starą zabudowę. Przez kilkadziesiąt lat robiono tyle co było konieczne, by dachy nie zawaliły się mieszkańcom na głowę. W sytuacji gdzie kilka tysięcy kamienic wymagało pilnego remontu, władze Łodzi ruszyły z programem remontu 100 kamienic.

Teraz dopiero rusza z programem rewitalizacji kwartałowej, która nie nadąży za kolejnymi, walącymi się budynkami. Obawiam się, że podziemny odwiert tunelu kolejowego pod miasta tylko przyśpieszy ten proces. Dramatyczny apel prezydent Hanny Zdanowskiej skierowany do rządu, by ratował miasto jest spóźniony o wiele lat. Dlatego zamiast rewitalizować przyjdzie nam wyburzać kolejne ruiny. Często łodzianie tego nawet oczekują wierząc, że dostaną od miasta mieszkania na miarę XXI wieku...