Nie żyje znany łódzki olimpijczyk i mistrz Polski. Miał 86 lat

Był jednym z najlepszych kolarzy lat sześćdziesiątych, mistrz Polski na szosie i torze, triumfator Tour de Pologne (1962, 1968), olimpijczyk z Tokio (1964).

Urodzony 5 lipca 1937 w Łodzi, absolwent miejscowego Technikum Budowlanego (1972) i wrocławskiej AWF (1983), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (1983) i uprawnienia trenera II kl. (obecnie trener I kl.). Kolarz (173 cm, 68 kg) startujący na torze i szosie, reprezentant łódzkich klubów Gwardii (1954-1960) i Społem (1961-1972), wychowanek trenera Teofila Sałygi (trenerzy kadry: Robert Nowoczek, Władysław Wandor, Henryk Łasak). Talent i silna kolarska osobowość, świetny strateg i taktyk na szosie.

Pierwsze zwycięstwo na rowerze odniósł w Zgierzu (1957), trzy lata później (1960) zdobył szosowe mistrzostwo Polski (wygrał z Wilczewskim), a w latach 1962-1963 był już najlepszym kolarzem w kraju! 9-krotny mistrz Polski: szosa ind. (1960, 1962, 1964), szosa druż. (1962, 1963, 1964), tor 4 km druż. (1962), tor wyścig długodyst. 50 km (1961, 1967); 5-krotny uczestnik Wyścigu Pokoju: 1962-13, 1963-7, 1964-4, 1965-3, 1966 – 7 (najlepsze miejsce w klas. druż. 1965 -2, 1966 -2); 5-krotny uczestnik Tour de Pologne, który dwukrotnie wygrał (1962, 1968) i 4-krotny uczestnik MŚ: 1960-22, 1962-8, 1964-12 i 1966-58 ( druż. MŚ: 1962-14, 1964-8). W wyścigach zagranicznych zajął m. in. Dookoła Serbii 1963-2, Dookoła St. Lorant 1965-4, Dookoła Maroka 1968-7, Pomoravija (Jugosławia) 1969-2.