Naucz się czytać etykiety!

Dziś sklepowe półki uginają się od nawału towarów. Są wśród nich bardziej i mniej wartościowe, zarówno pod kątem jakości handlowej, jak i walorów odżywczych. Które wybrać, żeby służyły naszemu zdrowiu? Jak nie dać się zapędzić w kozi róg specom od reklamy, którzy uciekają się co rusz do nowych sposobów, aby sprzedać określony (nie zawsze wart swojej ceny) towar?

Kluczem do rozwiązania tego dylematu jest etykieta i zawarte na niej informacje. Problem w tym, żeby… chciało się nam ją przeczytać. Winny jest wszechobecny pośpiech, ale i brak świadomości, co można konkretnie na tym skrawku papieru znaleźć. Tymczasem dowiedzieć można się z niego naprawdę wiele! Obowiązujące przepisy prawa nakładają naproducentów żywności wymóg przedstawiania konsumentom szeregu informacji o produkcie, tak, aby mieli możliwość dokonywania świadomych wyborów.

Producent nie może wprowadzać w błąd

Informacje umieszczane naetykiecie nie mogą wprowadzać konsumenta w błąd, m.in. poprzez przypisywanie produktom szczególnych cech lub właściwości, których w rzeczywistości nie posiadają. W tym miejscu ważna informacja: czytać należy wszystko, co jest na etykiecie napisane. Często, kiedy wybieramy jakiś produkt, to w pierwszej kolejności rzucają się nam w oczy atrakcyjne nazwy handlowe i chwytliwe hasła marketingowe. Tymczasem informacje obligatoryjne i ważne dla konsumenta w wielu przypadkach zapisywane są mniejszą czcionką i umieszczone w mniej widocznym miejscu. Pamiętajmy o tym, żeby nie wpaść w zakupową pułapkę.

W jaki sposób interpretować informacje zawarte na etykiecie produktów spożywczych i jak taka modelowa etykieta powinna wyglądać - zapytaliśmy specjalistów z Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie. Ich cenne wskazówki warto wdrożyć w życie już w trakcie najbliższych zakupów.

Nazwa produktu i ilość netto

Nazwa produktu umieszczona na opakowaniu powinna pozwolić konsumentowi prawidłowo zidentyfikować produkt. Są produkty, dla których określono nazwę w przepisach prawa (np. masło). Gdy dla produktu nie ma określonej w przepisach nazwy, stosuje się nazwę zwyczajową - powszechnie znaną konsumentom (np. kaszanka).

Gdy nazwa zwyczajowa nie istnieje, wtedy stosuje się nazwę opisową produktu (np. biszkopt kakaowy z kremem śmietankowym). Nazwa produktu nie może być zastąpiona nazwą marki, czy nazwą wymyśloną. Dodatkowo w stosownych przypadkach - obok nazwy produktu - podaje się m.in. informację o procesach przetwórczych, jakim go poddano, np. wędzony, pieczony, suszony, pasteryzowany, mrożony itp., że zawiera substancje słodzące, jeśli dodano je do produktu. Ilość netto żywności podaje się w tym samym polu widzenia, co nazwę produktu.

Wykaz składników

Wykaz składników to informacja o wszystkich surowcach, z jakich produkt został wytworzony, w tym substancjach dodatkowych (dodatkach do żywności), aromatach. Są one wymienione w malejącej kolejności, według ich masy w momencie użycia. Dodatki do żywności, nazywane potocznie „E-dodatkami”, można zapisywać dwojako: podając ich zasadniczą funkcję technologiczną oraz nazwę (np. wzmacniacz smaku - glutaminian mono-sodowy) albo symbol „E” i właściwy numer (np. wzmacniacz smaku - E 621). Brak „E” na etykiecie nie oznacza, że produkt nie zawiera substancji dodatkowych. Nie szukajmy w wykazie składników tylko symbolu „E”, sprawdźmy, czy są tam składniki mające funkcje technologiczne. Pamiętajmy jednak, że wszystkie „E” są dozwolone do stosowania w Unii Europejskiej, a w niektórych przypadkach ich użycie jest niezbędne dla bezpieczeństwa produktu. Nieobecność dodatków do żywności nie powinna być jedynym kryterium wyboru produktu spożywczego. W wykazie składników znajdziemy ponadto oznaczenie ilościowe składników, które są albo wymienione w nazwie, albo są istotne dla scharakteryzowania danego produktu. Tym samym z wykazu składników dowiemy się, np. ile nadzienia znajdziemy w pierogach z serem, ile truskawek w jogurcie truskawkowym, czy orzechów w czekoladzie.

Wykaz składników dostarcza także informacji o obecnych w produkcie składnikach alergennych. Składniki powodujące alergie lub reakcje nietolerancji muszą być wyraźnie wyróżnione spośród innych składników produktu, np. za pomocą pogrubienia, podkreślenia lub użycia do ich zapisu wielkich liter. Warto wiedzieć, że obowiązek przedstawiania konsumentom wykazu składników dotyczy także żywności nieopakowanej, np. pieczywa czy wędlin sprzedawanych „luzem”. Informacje te mogą znajdować się na wywieszkach dotyczących danego produktu.

Warunki przechowywania i sposób użycia

Ważnym elementem etykiety jest informacja dotycząca sposobu przechowywania produktu - warto się z nią zapoznać, by zachować jego najwyższą jakość. Pamiętajmy, że nie zawsze sposób przechowywania jest oczywisty! Często informacje podawane na opakowaniach żywności dotyczą także warunków jej przechowywania po otwarciu. Należy ich przestrzegać, by produkt nie uległ zepsuciu. W przypadku produktów, które są nietrwałe mikrobiologicznie, warunki przechowywania są zawsze podawane w pobliżu terminu przydatności do spożycia. Muszą być one przestrzegane zarówno w sklepie, jak i w domu. W wielu przypadkach znajdziemy także informację, w jaki sposób produkt przygotować do spożycia. To też cenna informacja - producent z pewnością wykonał wiele prób, by znaleźć najbardziej optymalny sposób obróbki swojego wyrobu.

Data ważności

Data ważności to potoczne określenie dotyczące dwóch terminów: terminu przydatności do spożycia oraz daty minimalnej trwałości. Ten pierwszy umieszczany jest na produktach nietrwałych mikrobio-logicznie i poprzedzony jest sformułowaniem: „Należy spożyć do…”. Po przekroczeniu wskazanej daty produkt uważany jest za produkt niebezpieczny.

Datę minimalnej trwałości poprzedza natomiast zwrot: „Najlepiej spożyć przed…”, lub dla produktów o długiej dacie ważności: „Najlepiej spożyć przed końcem…”. Do wskazanego terminu producent gwarantuje zachowanie przez produkt pełni cech jakościowych. Nie oznacza to, że po jego przekroczeniu produkt nie nadaje się do spożycia.

Informacja o wartości odżywczej

Ważnym elementem etykiety, który jest obowiązkowy od 13 grudnia ubiegłego roku, jest informacja o wartości odżywczej. Wymagane prawem informacje dotyczą wartości energetycznej produktu podawanej w kJ (kilodżulach) i kcal (kilokaloriach) oraz zawartości sześciu składników: tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka i soli. Informowanie o zawartości błonnika nie jest konieczne, ale często stosowane.
MAGDALENA ŻUK - NOWE FAKTY, OKOLICZNOŚCI ŚMIERCI, WYNIKI SEKCJI ZWŁOK MAGDALENY ŻUK [FILM]
UCHO PREZESA 16 ZA DARMO [YOUTUBE] ODCINEK SPECJALNY [ONLINE]
UCHO PREZESA 15 ZA DARMO UCHO PREZESA 15 YOUTUBE GDZIE OBEJRZEĆ UCHO PREZESA 15
WYNIKI LOTTO LOSOWANIE LOTTO WYNIKI. LOTTO WYNIKI

ZOBACZ FILM: Tak będzie wyglądał dawny Polmos