Naśladowcy Barcelony czyli kto w Łodzi stawia na wychowanków

To najlepszy dowód na to, że szkolenie bardziej się opłaca niż wydawanie milionów na chybione transfery. W Katalonii robią to zgodnie z wyznawaną filozofią. W Łodzi powinno się brać z nich przykład z prozaicznego powodu - biedy.
W naszym mieście nie ma dyscypliny, która opływałaby w dostatki - każdy dwa razy ogląda złotówkę, i to przy dobrym dziennym świetle, zanim ją wyda. Opieranie ligowej kadry na własnych wychowankach to w Łodzi konieczność. Nie wszyscy niestety to dostrzegają.
Nadal są takie sporty zespołowe, gdzie łodzianki czy łodzianina (lub sportowca z najbliższych okolic) nie uświadczysz. Mniejsza z nimi, wcześniej czy później wymagający stranieri wykończą ich budżet i doprowadzą do finasowego kryzysu.
Poszukajmy w Łodzi tych, którzy idą śladami Barcelony. W 34-osobowej kadrze rugbistów Budowlanych jest 25 wychowanków klubu (pamiętajmy, że na boisku walczy piętnastu zawodników). Nic dziwnego, że jesienią potrafili obronić się przed kryzysem i mimo wielkich kadrowych strat zachowali miejsce w czołówce. To dowód słuszności wytyczonej drogi i jakości (wysokiej) prowadzonego szkolenia.
Podobne myślenie z lepszym (Widzew) i gorszym (ŁKS) skutkiem zaczyna obowiązywać w piłce nożnej. A może być jeszcze lepiej. Ośmiu podstawowych graczy drużyny SMS rocznika 1996 to rodowici łodzianie. Uczniowie sportowej szkoły mają talent i spore umiejętności, w okolicy nikt im nie dorównuje, nic dziwnego, że wywalczyli awans do centralnych rozgrywek. Oby kiedyś stali się podstawowymi graczami łódzkich ligowych zespołów!