Aż 32 lokale gastronomiczne z Łodzi znalazły się w tegorocznym wydaniu „Żółtego przewodnika” Gault&Millau.
W ubiegłym roku było ich tylko 16, ale w przybytku tkwi pewien haczyk. Gault&Millau dodał do przewodnika nową kategorię „Pop” – lokali niekoniecznie będących restauracjami, lecz wyróżniającymi się za sprawą serwowanych dań, napojów lub atmosfery, cieszących się dużą popularnością – kultowych, jak można by powiedzieć.
JAKA RESTAURACJA ZOSTAŁA OCENIONA NAJWYŻEJ? KLIKNIJ NA KOLEJNE ZDJĘCIE
Wśród restauracji najwyższą ocenę (14 na 20 punktów) uzyskała Quale Restaurant, którą już trzeci rok z rzędu uhonorowano dwiema czapkami kucharskimi (odpowiednik gwiazdek z przewodnika Michelin).
Na zdjęciu Dariusz Sójka, właściciel Quale Restaurant na Narutowicza 48, oraz szef kuchni Paweł Pyra.
ABY ZOBACZYĆ KOLEJNE OCENY - KLIKNIJ DALEJ
Dwie czapki zachowała również restauracja Affogato - na zdjęciu. Po jednej otrzymały: Anatewka, ato sushi, delight by andel’s hotel, Filharmonia Smaku, Lokal, MITMI Restobar, Motywy oraz U Kretschmera. Wyróżnione publikacją w przewodniku (z oceną poniżej 11 pkt., czyli bez czapki) zostały też: Cynamon, Drukarnia.Skład Wina i Chleba, Fatamorgana, Galicja, Nóż, Piotrkowska Klub 97, Piwnica Łódzka i Browar Książęcy Młyn. „Żółtym przewodnik” na rok 2018 wymieniał w Łodzi o dwie restauracje mniej.
W debiutującej kategorii „Pop” znalazły się: ato ramen, Brush Barber Shop, Coffee Runner, Dwa Przez Cztery Winebar, Klub Wino, Lód Miód, Maison A.S., Niebostan, Owoce i Warzywa, Szyby Lustra, Tari Bari, Wasiakowie oraz Winni.
– Gastronomia to bardzo ważny element budowania turystycznej oferty Łodzi – zauważa Tomasz Koralewski, prezes Łódzkiej Organizacji Turystycznej. – To co mnie się marzy, to by w Łodzi było coraz więcej restauracji, które czerpią z kulinarnego dziedzictwa naszego miasta, czyli kuchni polskiej, niemieckiej, rosyjskiej oraz kuchni łódzkich Żydów. Takie miejsca już istnieją i są też w „Żółtym przewodniku” i one też są miejscami, do których chętnie wędrują turyści. „Gdzie możemy spróbować dań lokalnej kuchni?” – to jedno z najczęściej powtarzających się pytań w naszej informacji turystycznej.
Historia przewodnika sięga roku 1961, kiedy to dwóch francuskich dziennikarzy, Henri Gault oraz Christian Millau, rozpoczęło swój cykl felietonów na temat odwiedzanych przez nich paryskich restauracji. Zamiast znanych z przewodnika Michellin gwiazdek, recenzenci w wydawanym od 1972 roku przewodniku Gault&Millau przyznają restauracjom czapki kucharskie. Wydawcy przewodnika nie odwiedzają jedynie głównych europejskich metropolii, ale skupiają się również na lokalach w mniejszych miastach. Restauracje oceniane są w skali od 1 do 20. Punkty przyznawane są na podstawie jakości produktów, smaku, wyglądu oraz sposobu podania jedzenia. Istotne w ocenie są także obsługa, wystrój oraz atmosfera, jaka panuje w restauracji. Na tej podstawie restauracjom przyznaje się czapki: 20-19 punktów to 5 czapek, 18-17 to 4 czapki, 16-15 równają się 3 czapkom, 14-13 to 2 czapki, 12-11 punktów oznacza 1 czapkę. Lokale, które zdobyły 10 punktów, nie otrzymują żadnej czapki, lecz ich recenzje można przeczytać w przewodniku.
