Sytuacja jest więc bardzo napięta i odpowiedzialność ciążącą na obu zespołach będzie ogromna.
Inna sprawa, że to też element futbolu (zwłaszcza w klubie z takimi aspiracjami, jak Widzew) i zawodnicy łodzian w żadnym razie nie powinni tłumaczyć swojej ewentualnej słabszej postawy magicznym i stanowczo zbyt często używanym słowem „presja”. Dzisiaj w Polsce niewielkie grono osób wykonuje zawód, który się z nią nie wiąże. A otrzymuje za to bez porównania mniejsze wynagrodzenie, niż większość obecnych widzewiaków.
Jeżeli podopieczni trenera Marcina Kaczmarka zwyciężą, to mogą głęboko odetchnąć z ulgą i nie interesować się rezultatem spotkania GKS Katowice z Resovią Rzeszów. Nadal wszystko więc zależy od łodzian. Mimo ich wszystkich wpadek w tym sezonie.
Wprawdzie potencjał kadrowy Widzewa i Znicza jest nieporównywalny, nie oznacza to jednak, że zawodnicy z Mazowsza przyjadą do Łodzi pokornie prosząc o najniższy wymiar kary. Pruszkowianie nie mają się czego wstydzić, jeżeli mowa o bilansie na obcych stadionach. Wygrali na wyjazdach aż sześciokrotnie, co naprawdę wskazuje, by nie traktować ich jak chłopców do bicia. Znicz potrafił pokonać kolejno: GKS (3:1), Olimpię Elbląg (2:1), Stal Rzeszów (2:1), Górnika Polkowice (2:1), Lecha II Poznań (1:0) oraz Pogoń Siedlce (1:0).
Nie zmienia to faktu, że Widzew stać na to, żeby „zdmuchnąć” Znicz. I postarać się o wywołanie szerokich uśmiechów ma twarzach swoich sympatyków. Mamy prawo oczekiwać ofensywnej, szybkiej gry łodzian, podpartej determinacją i sportową agresją (w dobrym rozumieniu tego słowa). Oni naprawdę są w stanie złamać każdy opór w tej lidze. Muszą tylko tego chcieć.
Q&A z Robertem Kubicą