Minerały w naszej diecie - Miedź kontra cynk

Niektórzy naukowcy uważają, że miedź (po ołowiu, rtęci i kadmie) zajmuje czwarte miejsce wśród metali najbardziej toksycznych. Jednak w przeciwieństwie do trzech wyżej wymienionych metali ciężkich, miedź jest niezbędnym składnikiem mineralnym w organizmie. Jej obecność podwyższa naszą energię witalną poprzez zapewnienie efektywnego wchłaniania żelaza, współdziała też z witaminą C. W krwi można ją już wykryć po piętnastu minutach od chwili jej dostarczenia organizmowi. Brak miedzi może powodować niedokrwistość, obrzęki, wady kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów.

Źródła miedzi
Czy może nam grozić niedobór miedzi, czy raczej skazani jesteśmy na jej nadmiar? Chociaż nie ustalono ścisłej normy zapotrzebowania dziennego na miedź, przyjmuje się, że osobom dorosłym wystarcza dawka od 1,5 do 3 mg. Bywa jednak tak, że z różnych źródeł przyjmujemy jej dużo więcej.

? Jest obecna w żywności. Szczególnie dużo zawierają jej: fasola, groch, ziarna pszenicy, śliwki, wątroba, nerki, płuca, serce, krewetki. Naturalnym źródłem miedzi są też: niektóre orzechy, oliwki, drożdże piwowarskie i skorupiaki. Sporo znajduje się jej w brzoskwiniach, kakao, czekoladzie, kawie, nasionach soi.
? Miękka woda płynąca miedzianymi rurami zawiera również ten pierwiastek.
? Dostarczają jej miedziane garnki i patelnie używane do przyrządzania potraw.

Cynk nie lubi miedzi
Miedź i cynk wywierają na siebie antagonistyczny wpływ. Gdy ilość miedzi w organizmie jest zbyt wysoka, obniża się stężenie cynku. Jedna jednostka wagowa miedzi równoważy czternaście jednostek cynku. I zazwyczaj jest tak, że w naszym pożywieniu często brakuje cynku. A nadmiar miedzi dodatkowo wzmaga jego niedobór.
Cynk jest nieodzowny w naszym organizmie. Działa ,tak jak policjant w ruchu drogowym: kieruje i czuwa, aby wszystkie procesy przebiegały sprawnie. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej.