Łukasz Żórawski - waleczne serce Budowlanych

Zwycięzców się nie sądzi, ale długo wydawało się, że meczu z Arką nie wygracie. Dlaczego szło tak ciężko?
Łukasz Żórawski (łącznik młyna): - Chyba zaczęliśmy zbyt spokojnie. Założyliśmy sobie, że tym razem nie rzucimy się na rywala od razu, tylko będziemy czekać na błędy Arki. Tyle że oni ich nie popełniali, a nam przestawić się na inny styl gry nie było łatwo. Na szczęście się udało i zdążyliśmy się w porę obudzić.
Na razie trudno jednak powiedzieć coś o waszej formie.
- Ja uważam, że jest dobra, choć oczywiście nie optymalna. Ale na to mamy jeszcze czas.
W meczu z Arką był też dramatyczny moment, kiedy stracił pan przytomność. Co się wtedy stało?
- Sam do końca nie wiem, bo po zderzeniu z rywalem straciłem przytomność. Na szczęście tylko na chwilę. Dziś byłem na badaniach, wszystko jest w porządku, ale jutro (w Warszawie z AZS AWF) jeszcze nie będę mógł zagrać.

Zawsze imponuje pan sercem do walki. Nie boi się pan rzucać tak na rywali, choć jest od nich niższy o głowę?
- Kiedy jestem na boisku, nie myślę o tym, że rywal jest większy i silniejszy. Ale oglądając mecz na powtórce sam się sobie dziwię. W rugby to chyba dobra cecha.
Arka przyjechała w najmocniejszym składzie i znów nie dała wam rady. Ta wygrana będzie miała znaczenie w kolejnej części sezonu?
- Dzięki niej zapewniliśmy sobie pierwsze miejsce do końca rozgrywek. A zwycięstwo z takim rywalem zawsze ma znaczenie psychologiczne.
Z drugiej strony, to trochę demobilizujące, bo do końca rundy zasadniczej już nie macie z kim przegrać.
- Niby tak, ale sami sobie na to zapracowaliśmy. Z trudnych meczów czeka nas jeszcze starcie z Lechią w Gdańsku. A w pozostałych spotkaniach naszym celem będzie pokazanie widowiskowego rugby, czyli grę, z jakiej wszyscy nas znają.