Łódzka letnia zmora sportu

Kibice żyli wielkimi wydarzeniami - EURO i olimpiadą - a tymczasem po cichutku w Łodzi umierały lub dostawały przedśmiertnych drgawek jedna po drugiej ligowe drużyny.
Na zawodowym poziomie przestały funkcjonować zespoły koszykówki w ŁKS, półamatorski status "zyskał" team basektu w Widzewie. A były czasy, gdy najlepsze zawodniczki zarabiały miesięcznie po kilkadziesiąt tysięcy złotych!
Ogromne cięcia budżetowe dosięgły zespoły futbolowe ŁKS i Widzewa. Wielkie kadrowe rewolucje wymusił prozaiczny brak kasy. Siatkarkom Budowlanych udało się stworzyć budżet na miarę ligowego średniaka. Duże pieniądze (w tym miejskie stypendia), pozwalające żyć z rugby, można dziś zarobić na Wybrzeżu. Nie wiadomo, jak dalej będzie funkcjonowała w Łodzi piłka wodna.
Dawno już zapomniano o tym, że mieliśmy mocne drużyny w hokeju na lodzie i na trawie oraz w męskiej siatkówce. Teraz ze sportów drużynowych najlepiej stoimy w... plażowej siatkówce.
Reforma funkcjonowania sportu w mieście potrzebna jest od zaraz. Skoro Łódź może być głównym, jak niejedynym, sponsorem miejskich teatrów, dlaczego nie potrafi naprawdę pomóc finansowo klubom sportowym? Kilusettysięczna zapomoga tylko przedłuża agonię.
A wystarczyłoby pójść za przykładem Gliwic, gdzie na działalność Piasta - beniaminka piłkarskiej ekstraklasy - miasto przeznacza w drugim półroczu, co z naszej perspektywy wydaje się wręcz nieprawdopodobne, ponad siedem milionów złotych!