ŁKS nie mógł się utrzymać w ekstraklasie

Po akcjach przeprowadzonych środkiem boiska bramkarze ŁKS aż 16 razy wyjmowali piłkę z siatki. I tylko Michałowi Probierzowi udało się na to znaleźć sposób, a raczej odpowiedzialnych ludzi w drugiej linii - Antoniego Łukasiewicza i Mladena Kascelana, którzy potrafili skutecznie stopować ataki rywali i nie dać środkowym obrońcom możliwości popełnienia prostych błędów.
Przed sezonem odpowiadający wtedy za futbol w ŁKS Tomasz Wieszczycki mówił, że łodzianie mają zespół na środek ekstraklasy, a może na coś więcej.
Rzeczywistość szybko rozwiała te złudzenia. Z jedenastki, która zaczynała walkę w ekstraklasie, w ostatnim meczu zostało tylko dwóch piłkarzy Michał Łabędzki i Marek Saganowski.
Zawodowcy po przejściach, ale z najwyższej półki ściągnięci do Łodzi przez Andrzeja Voigta i Piotra Świerczewskiego, nie uratowali dla ŁKS ekstraklasy, bo nie byli odpowiednio przygotowani do walki. W sporej mierze sami sobie byli winni. Zamiast jeździć z menedżerami od klubu do klubu czy też byczyć się na wakacjach, powinni regularnie trenować i przynajmniej fizycznie być gotowi do ligowych wyzwań.
Niestety, okazało się, że w większości mają amatroskie podejście do wykonywanego zawodu. Niektórzy wpadli do Łodzi na chwilę, na przeczekanie i nie zamierzalli umierać za ŁKS.
Można było zdecydowanie więcej oczekiwać od lewego obrońcy, byłego reprezentanta Austrii - Ronalda Gercaliu. On tymczasem więcej machał rękami (bo paru zdań po polsku nie zdołał się nauczyć), okazując swoje niezadowolenie z postawy partnerów, niż grał. Pożytek był z niego niewielki.
W nowej drużynie ŁKS tacy piłkarze mogąć być tylko V kolumną, dlatego trzeba ją zbudować z ludzi, kórym najnormalniej w świecie będzie zależeć.