Kleszcze atakują! W parkach, na działkach i skwerach

W przyrodzie są już aktywne. Co roku w Łodzi stwierdza się około 400 przypadków zachorowań na groźne choroby roznoszone przez te pajęczaki, boreliozę i kleszczowe zapalenie mózgu.

Czworonogiem nie pogardzą
- Ekspansja kleszczy jest faktem - mówi Daniela Dworniak, ordynator oddziału obserwacyjno-zakaźnego dla dorosłych w szpitalu im. Biegańskiego. - O ile przed laty występowały głównie w lasach, szczególnie na Mazurach i wzdłuż naszej zachodniej granicy, to dziś można je spotkać na każdym skwerku. Atakują człowieka, ale mogą się wbić również w skórę naszego czworonożnego pupila.

Kleszcz rozpoznaje swoją ofiarę po zapachu, ciepłocie ciała oraz wydychanym dwutlenku węgla. U swojego potencjalnego żywiciela poszukuje miejsca pokrytego cienką skórą, wilgotnego, dobrze ukrwionego. Najchętniej kłuje w dół podkolanowy, pod ramionami, w kark oraz u nasady włosów.

Ukąszenia możemy nie poczuć, bo wydziela on substancję znieczulającą.

Ostrożności nigdy nie za wiele
- Idąc na spacer do parku powinniśmy dobrze się przed kleszczami zabezpieczyć, a po powrocie do domu dokładnie obejrzeć skórę - dodaje pani profesor.

Jeśli zauważyliśmy pajęczaka, to należy go jak najszybciej usunąć, bo tylko w ten sposób zapobiegniemy zakażeniu. Im dłużej będzie pod skórą, a on lubi ssać nawet kilkadziesiąt godzin, tym szanse na przeniesienie choroby, boreliozy lub odkleszczowego zapalenia mózgu, są większe.

Objawem boreliozy jest tak zwany rumień wędrujący. Pacjenci często go lekceważą - mylnie biorą go za odczyn miejscowy i nie szukają pomocy lekarskiej. Rumień po kilku dniach znika. Ale po miesiącach lub latach pojawią się zapalenia stawów lub neuroinfekcje będące następstwem zakażenia krętkiem. Boreliozę leczy się antybiotykiem przez okres od 2 do 6 tygodni.

Natomiast kleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą wirusową. Leczy się jedynie objawy wywołane wirusem. W pierwszym i drugi tygodniu przypominają one grypę - gorączka, bóle mięśni. Czasami, w kolejnych dniach, mogą pojawić się nudności i wymioty. Po 2 - 3 tygodniach choroba mija, ale niekiedy pozostawia po sobie niedowład, depresję, zanik mięśni lub stałe bóle głowy.