Jan Paweł II w Łodzi. Pielgrzymka do miasta włókniarek w 1987 roku. Na Lublinku miało miejsce największe zgromadzenie w historii miasta

Lotnisko na Lublinku z racji papieskiej wizyty zostało podzielone na 162 sektory, z których każdy mieścił 6400 osób. Szacuje się, że zebrało się w nich ponad 700 tys. osób z terenu całej archidiecezji. Msza św. miała się rozpocząć o godz. 10. Kilka minut wcześniej na Lublinku wylądowały trzy helikoptery. Gdy z jednego z nich wysiadł papież przywitało go burza braw.

Podium (wysokie na 6 metrów) i ołtarz, na którym została odprawiona msza powstawał przez dwa tygodnie. Ołtarz miał kształt łodzi nawiązującej do herbu miasta. Dzieci, które tego dnia miały przystąpić do Pierwszej Komunii Świętej pochodziły z każdej łódzkiej parafii. Było ich od 2 do 6 – w zależności od liczebności wiernych. Łącznie było ich 1500, z których 100 przyjęło komunię osobiście z rąk Ojca Świętego.

Było to pierwsze tego typu wydarzenie w historii papieskich pielgrzymek. Wybrano też te dzieci, które urodziły się 16 października 1978 r. czyli w dniu, kiedy kardynał Karol Wojtyła został papieżem. Papież był wyraźnie wzruszony serdecznym przyjęciem. Po mszy powiedział

„Ogromną radość sprawiłoś miasto, które nosisz nazwę Łódź i Kościele łódzki, ogromną radość sprawiłoś Następcy Świętego Piotra, który jest waszym Rodakiem”. A na zakończenie zaprosił dzieci do zdjęcia: „Jak ci nasi artyści fotografowie obejmą nas wszystkich, to ja już nie wiem, ale to ich zmartwienie. Niech oni się martwią, od tego są fotografami, żeby zrobili nam porządną fotografię.”

Ważnym punktem papieskiej wizyty w Łodzi było spotkanie z włókniarkami zakładów „Uniontex” przy ul. Kilińskiego. Teoretycznie był to zwykły dzień pracy, część osób musiała zjawić się w zakładzie już na godz. 8. Maszyny zatrzymano dopiero o godz. 15. Spotkanie z papieżem miało miejsce w tkalni C, którego załogę stanowiły kobiety.

Gdy Jan Paweł II wszedł do hali, ktoś zaintonował pieśń „My chcemy Boga”, która zaraz podchwycili wszyscy. Papież przechodząc pomiędzy załogą zakładu błogosławił, wręczał różańce i ściskał dłonie. Jak po latach wspominała jedna z pracownic: „Do dziś czuję ciepło Jego rąk”. Papież przemawiał do kobiet przez ponad pół godziny. Podkreślał, że nigdy w czasie swych wizyt duszpasterskich „nie było mi dane spotkać się w zakładzie, gdzie pracują w większości kobiety”. I dodał: „Pozdrawiam wszystkie tu zgromadzone łódzkie włókniarki, a w waszych osobach wszystkie na ziemi polskiej kobiety pracujące zawodowo i w różnych sytuacjach życiowych”.

• O godz. 10 papież wylądował na lotnisku Lublinek
• O godz. 10.30 rozpoczęła się msza św. na płycie lotniska.
• Po mszy papież przejechał papamobile ul. Pabianicką i Piotrkowską do bazyliki archikatedralnej pw. św. Stanisława Kostki. Podczas przejazdu, o godz. 13.15 papieski papamobil zatrzymał się niespodziewanie przed bramą wjazdową do zakładów Alba, przy ul. Pabianickiej, a Ojciec Święty przez chwilę rozmawiał z grupą witających go osób.
• O godz. 16 w pałacu biskupim, a następnie w katedrze rozpoczęło się spotkanie Jana Pawła II z duchowieństwem i młodzieżą akademicką.
• O godz. 17 papież odwiedził Łódzkie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Obrońców Pokoju "Uniontex" przy ul. Kilińskiego gdzie spotkał się s łódzkimi włókniarkami.
• Ok. godz. 18.20 papież helikopterem z pobliskiego stadionu KS Włókniarz odleciał do Warszawy.

Na Lublinku

• Rodzina zawsze była i nadal pozostaje tym ludzkim środowiskiem, pierwszym i podstawowym, do którego Bóg przychodzi przez wielkie sakramenty naszej wiary, poczynając od chrztu świętego.
• Ogromną radość sprawiłoś miasto, które nosisz nazwę Łódź i Kościele łódzki, ogromną radość sprawiłoś Następcy Świętego Piotra, który jest waszym Rodakiem.

W Pałacu Biskupim

• Wydawało się, że Łódź w programie mojej pielgrzymki będzie tylko etapem przejściowym pomiędzy innymi uroczystościami. Stało się inaczej. Jeszcze raz sprawdziło się, że to, na co nie liczymy, zaskakuje, sprawia największą niespodziankę i największą radość.
• Cieszę się, że mogłem być tutaj. Pokój, w którym mnie dziś umieścili, nie jest mi obcy, znam go bardzo dobrze. Zawsze, gdy przybywałem do tego domu, przebywałem w tym pokoju, pracowałem w nim, a nawet nocowałem.

• I niech Pan Bóg wynagrodzi temu, który wymyślił w czasie tej podróży Papieża do Polski dzień łódzki.

W Unionteksie

• Chleb jako wyraz i symbol ludzkiej pracy nabiera szczególnej wymowy tutaj – w polskiej Łodzi, która rozrosła się w krótkim czasie z małej niegdyś osady w wielkie, prawie że milionowe miasto. Polskie centrum przemysłu włókienniczego. Życie tego przemysłowego ośrodka i jego mieszkańców znaczyły od początku liczne kontrasty gospodarcze i społeczne napięcia.
• Wyrażam radość, że w tym Waszym mieście mogę dziś spotkać się z wielkim światem pracy, reprezentowanym – tutaj właśnie w Łodzi – w większości przez kobiety! Dodam, że jest to wydarzenie bez precedensu. Nigdy w czasie moich wizyt duszpasterskich we Włoszech czy innych krajach, chociaż wielokrotnie spotykałem się ze światem pracy, nie było mi dane spotkać się w zakładzie, gdzie pracują w większości kobiety.
• Ja też mam za sobą to doświadczenie, wprawdzie nie w przemyśle włókienniczym – w przemyśle chemicznym. Tak się złożyło, chociaż mi się to wtedy dość podobało, tak się złożyło, że trzeba było iść dalej, dalej i dalej. No więc módlcie się za mnie.
• Kończę już, bo czas biegnie i organizatorzy nawet dają mi znać: gadasz i gadasz, a tu trzeba jechać do Warszawy. Więc, moje drogie, niech wam Bóg błogosławi z całego serca.