EURO 2012. Holendrzy czują wielki niedosyt

Tak też było przed finałami mistrzostw Europy na boiskach Polski oraz Ukrainy. Prowadzona od czterech lat przez selekcjonera Berta van Marwijka reprezentacja Holandii na mundialu w Republice Południowej Afryki spisywała się wręcz znakomicie, dopiero w finale ulegając Hiszpanii.
Dlatego kibice Pomarańczowych mieli powody do wielkiego optymizmu. I naprawdę mieli ku temu podstawy. Skoro trener miał do dyspozycji tak znakomitych zawodników, jak choćby: Arjen Robben, Wesley Sneijder, Robin van Persie, Mark van Bommel, czy też Klaas-Jan Huntelaar, to wydawało się, iż droga do sukcesu stoi przed Holendrami otworem.
Wystarczy przypomnieć, że w eliminacjach do turnieju ten zespół doznał zaledwie jednej porażki (ze Szwecją) i to w sytuacji, kiedy miał już zapewnioną pierwszą lokatę.
Ale na EURO 2012 to nie wystarczyło. Jest faktem, że Holendrzy trafili do grupy śmierci, jak to określili fachowcy, jednak to, iż nie wywalczyli w niej nawet punktu (ulegli Duńczykom, Niemcom oraz Portugalczykom), jest wręcz szokiem.
Co zdecydowało o takim blamażu (bo inaczej postawy teamu van Marwijka określić nie sposób)? Wydaje się, że w Holandii zostały zachwiane proporcje między ofensywą a defensywą.
Kto wie, czy to właśnie nie Holendrzy teoretycznie dysponowali największą siłą ognia. O miejscu w wyjściowej jedenastce marzyli przecież tej klasy piłkarze, jak Dirk Kuyt oraz Rafael van der Vaart. Pojawiły się pogłoski o kiepskiej atmosferze wewnątrz drużyny. Nikt tego oficjalnie nie potwierdził, ale chyba było coś na rzeczy, co uwidaczniało się właściwie z każdą minutą na murawie.
Znacznie gorzej wyglądała gra Holandii w defensywie. Momentami wyglądało to tak, jakby obrońcy grali obok siebie po raz pierwszy, choć też trudno uznać, że brakowało im doświadczenia. Nie pomógł też bramkarz. A presja narastała i pełna gwiazd drużyna po prostu pękła. Raz jeszcze okazało się, iż same nazwiska nie grają...