Dzień Dziecka z capoeirą - brazylijką sztuką walki - w Parku Źródliska

Goście z Brazylii, którzy specjalnie na tę okazję przyjechali do naszego miastai, uświetnili Dzień Dziecka z capoeirą, jaki zorganizowała Szkoła Capoeira Unicar Contramestre Secao. Łodzianie w sobotni poranek na placu Wolności mogli podziwiać, jak capoeira w niesamowity sposób łączy taniec, muzykę, rytm, sztuki walki, samoobronę, gimnastykę i akrobatykę. Przy dźwiękach afrobrazylijskich instrumentów entuzjaści capoeiry prezentowali w parach swoje umiejętności - akrobacje, taneczne ruchy zgrane z muzyką, okrężne kopnięcia oraz efektowne uniki. A potem grając i śpiewając w radosnej, energetycznej paradzie przeszli ulicą Piotrkowską aż do Centralu. Stamtąd już chodnikiem pomaszerowali do Parku Źródliska, gdzie przez cały dzień trwały warsztaty i treningi dla najmłodszych i starszych.

Capoeira – brazylijska sztuka walki, której formy są rytmiczne, akrobatyczne i skupiają się na kopnięciach. Ruchy capoeira są bardzo płynne i rytmiczne. Z Brazylii, a więc z języka portugalskiego, pochodzi słownictwo i teksty piosenek.

Capoeira została stworzona w XVIII i XIX wieku przez niewolników w Brazylii (największe skupiska: Salwador, Rio de Janeiro), dla których stała się sposobem na manifestowanie odrębności kulturowej, ale także zabawą pozwalającą zapomnieć o codziennej niedoli. Wywodzi się z rytualnych tańców plemion afrykańskich, łącząc w sobie ich rytmy, charakterystyczne pozycje (zwłaszcza capoeira angola) zawiera też wiele cech kulturowych charakterystycznych dla Indian południowoamerykańskich. Nowoczesna, zmodernizowana (modernizację tę zapoczątkował Mestre Bimba oraz grupa Senzala) capoeira zawiera wiele elementów realnej walki i samoobrony, akrobatyczne ewolucje, kopnięcia oraz obalenia. Zawiera wiele kopnięć obrotowych w porównaniu do innych sztuk walki.
Capoeira spośród innych sztuk walki wyróżnia się dynamizmem i taneczną płynnością. Niewiele jest statycznych pozycji, dużo natomiast zamaszystych kopnięć i podcięć. Ciosy przeciwnika blokuje się bardzo rzadko, zamiast tego capoeira oferuje wiele uników i przejść.

Z capoeirą nieodłącznie wiąże się rytuał roda (wym. hoda, z port. krąg, koło). Capoeiristas tworzą zamknięty krąg, którego głównym elementem jest orkiestra – bateria. Gracze parami wchodzą do kręgu, by tam prowadzić symulowaną walkę – jogo, która niejednokrotnie przeradza się w realną agresywną walkę (Jogo duro). Pozostali w tym czasie muzyką i śpiewem nadają całości energię – axé.

Podstawowym instrumentem używanym w rodzie jest berimbau (wym. birimbau), którego rytm nadaje zarazem rytm grze prowadzonej przez graczy (gra może być spokojna, płynna i opierająca się na zaskoczeniu przeciwnika zamarkowanymi atakami i unikami lub szybka, dynamiczna i oparta na efektownych ewolucjach). Pozostałe instrumenty wchodzące w skład baterii to: atabaque, pandeiro, agogo, reco-reco, Pau de Chuva (Deszczowy Kij).