Duet napastników ŁKS będzie postrachem rywali

Już w pierwszej części sezonu IV ligi łodzianie byli najskuteczniejszą drużyną. W każdym z 16 rozegranych spotkań podopieczni Wojciecha Robaszka zdobywali przynajmniej jednego gola i w sumie aż 52 razy pokonywali bramkarza rywali. W tabeli mają dopisane też 9 bramek za trzy walkowery, ale nawet bez nich, drugi pod względem skuteczności KS Paradyż wyprzedzają o sześć trafień.

Wiosną pod tym względem powinno być jeszcze lepiej, bo w przerwie zimowej najbardziej zwiększyła się siła ofensywna ŁKS. Do najlepszego asystenta ligi, Adriana Kasztelana, zawsze aktywnego w przodzie Dawida Sarafińskiego i Adama Patory, który jesienią zdobył aż 19 goli, dołączył były młodzieżowy wicemistrz Europy, Paweł Hajduczek.

Jednak, co pokazują zimowe sparingi, największym wzmocnieniem wydaje się powrót po kontuzji Olafa Okońskiego.
23-letni napastnik, który przez uraz mięśnia przywodziciela stracił niemal całą rundę jesienną, zdobywając sześć goli w meczach kontrolnych udowodnił, że warto było na niego tak długo czekać.

Cieszy to, że trenerowi Robaszkowi na boisku udało się znaleźć miejsce dla obu skutecznych napastników. – Boisko dla naszej dwójki nie jest za małe – zapewnia Okoński. – Trener dobrze nas ustawił i wykorzystał nasze atuty. Adam gra najbliżej bramki rywala, a ja za jego plecami. Atakuję z głębi pola, ale mam też zadania defensywne.

Patora dodaje, że obaj nie przeszkadzają sobie i zapewnia, że nie ma między nimi rywalizacji. – Jest tylko dobra współpraca. Zresztą nie może być inaczej, skoro znamy się od 15 lat i wspólnie zaczynaliśmy treningi u trenera Roberta Grzywocza – tłumaczy najskuteczniejszy zawodnik łódzkiej drużyny.

Obaj komplementują się nawzajem. – Adam jest wszechstronnym zawodnikiem. Zawsze mu to mówię. Ma instynkt i ciąg na bramkę potrzebny napastnikowi – podkreśla Okoński, który ma nadzieję, że wiosną wreszcie ominą go kontuzje.
– Olaf jest zawodnikiem skutecznym i dobrym technicznie. Podobnie jak ja lubi grę kombinacyjną – dodaje Patora, który przekonuje, że tylko jeden gol zdobyty w sparingach nie jest efektem słabszej formy.