Mats Hummels, Mario Goetze, Robert Lewandowski - co ich łączy? To, że klubowymi kolegami byli i w Borussii Dortmund i w Bayernie Monachium (we wtorek Polak i Niemcy znaleźli się po dwóch stronach barykady). Nie oni pierwsi, bo lista takich „zdrajców” jest długa i są na niej nawet wielkie gwiazdy.
Uruchom galerię klikając w ikonę "następne zdjęcie", strzałką w prawo na klawiaturze lub gestem na ekranie smartfonu
Podręcznikowy wręcz przykład to Zlatan Ibrahimović, dla którego termin „wierność klubowym barwom” to pusty dźwięk. Szwed został gwiazdą Serie A w barwach Juventusu Turyn, z którym wywalczył dwa mistrzostwa Włoch. Gdy jednak „Stara Dama” została zdegradowana do Serie B w efekcie afery Calciopoli ani myślał zostawać w Piemoncie, tak jak to zrobili m.in. Alessandro Del Piero i Pavel Nedved.
Wybrał Inter Mediolan, czym zasłużył sobie na dozgonną nienawiść kibiców Juve.
A jakby było tego mało, po kilku (pełnych sukcesów) latach przeniósł się do Barcelony. Tam jednak wytrzymał tylko jeden sezon, bo skonfliktowany z ówczesnym trenerem „Dumy Katalonii” Pepem Guardiolą zdecydował się na powrót do Mediolanu. Tyle że do AC Milan. Nietrudno zgadnąć, jak przyjęli to fani Interu.
Niewiele lepiej niż fani Barcelony transfer Luisa Figo do Realu Madryt. Portugalczyk nie był pierwszym piłkarzem w historii, który zamienił granatowo-bordową koszulkę na białą (m.in. Michael Laudrup i Bernd Schuster), albo odwrotnie (m.in. Luis Enrique). Nikt wcześniej nie spotkał się jednak z tak wielką nienawiścią.
Gdy Figo po raz pierwszy pojawił się w Barcelonie jako gracz Realu, przywitały go nie tylko gwizdy i wyzwiska. Z trybun Camp Nou poleciały w jego kierunku, monety, butelki, zapalniczki, telefon komórkowy, a nawet... świński łeb (wywiad z tym łbem ukazał się później w jednej z miejscowych gazet).
