20 lat Polski w UE. Nie tylko Szydło, Bielan, Siekierski, Jaki i Sonik. Kto jeszcze z Małopolski zasiadał w Parlamencie Europejskim?

Leopold Józef Rutowicz - urodził się 18 października 1932 roku w Krakowie. W 1956 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, jako magister inżynier mechanik. W 1981 uzyskał stopień doktora nauk o towaroznawstwie na Akademii Ekonomicznej w Krakowie.

Do 1980 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 1993 z listy NOT-Stowarzyszenia Techniczne i w 1997 z listy Unii Pracy. Później wstąpił do Samoobrony RP. W wyborach w 2004, otrzymawszy 22 528 głosów, został wybrany do Parlamentu Europejskiego z ramienia tego ugrupowania z okręgu krakowsko-kieleckiego.

Był członkiem Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów.

- Interpelował m.in. w sprawie ceł, granic UE, programu działań na rzecz szybkiego rozwoju badań naukowych, ochrony interesu konsumentów, programu energetycznego dla Europy na najbliższe 20 lat w sprawie rozporządzenia o wyłączeniach blokowych w motoryzacji. Debaty z jego udziałem dotyczyły głównie gospodarki, polityki rolnej, przemysłu, górnictwa, hutnictwa, rozwoju żeglugi, polityki gospodarczej i energetycznej, ograniczenia konkurencji w branży rolniczej i opiniował także kwestie podejścia do polityki regionalnej w regionie Morza Czarnego oraz w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej – wspominał w Gazecie Myślenickiej Stanisław Cichoń

Był członkiem komitetu wyborczego Andrzeja Leppera jako kandydata w wyborach prezydenckich w 2005. W wyborach w 2009 nie ubiegał się o reelekcję, po czym wycofał się z działalności politycznej.

Bogdan Pęk - urodził się 8 kwietnia 1953 roku w Krakowie. Ukończył Technikum Rolnicze w Czernichowie, a w 1979 studia na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Krakowie.
Na początku lat 80. był wiceprzewodniczącym NSZZ „Solidarność” w Krakowskich Zakładach Mięsnych. Od 1984 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1986–1990 zasiadał w Gminnej Radzie Narodowej Zielonek.

Od 1992 do 2000 pełnił funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Krakowie, a w latach 1996–1997 także wiceprezesa Zarządu Krajowego PSL. W latach 1993–2004 sprawował mandat posła II, III i IV kadencji. Od 1988 do 2002 należał do Rady Naczelnej PSL. W październiku 2002 odszedł z PS, a następnie przystąpił do Ligi Polskich Rodzin. W 2005 opuścił LPR i zajął się tworzeniem nowej partii.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004, otrzymawszy 105 417 głosów, zdobył mandat deputowanego. W 2009 kandydował na kolejną kadencję z list PiS ale bez powodzenia, a w listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach samorządowych w tym samym roku został kandydatem z ramienia tej partii do sejmiku małopolskiego. Otrzymał 7041 głosów, zdobywając mandat.

Bogusław Sonik – urodził się 3 grudnia 1953 roku w Krakowie. Jest politykiem i dziennikarzem. Ukończył X Liceum Ogólnokształcące im. KEN w Krakowie, następnie studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 70. współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Po śmierci Stanisława Pyjasa był wśród założycieli SKS. W 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność”, był m.in. wiceprzewodniczącym zarządu Regionu Małopolskiego związku. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 15 października 1982. Po zwolnieniu pracował w wydawnictwie „Znak”, współtworzył też pisma drugiego obiegu.

W 1983 udał się na emigrację do Francji. Był m.in. korespondentem Radia Wolna Europa.
Do Polski wrócił w 1996 roku. Od 1998 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, będącego częścią Akcji Wyborczej Solidarność. W latach 1998–2004 był radnym sejmiku małopolskiego, zajmując do 2002 stanowisko przewodniczącego.

W 2002 przystąpił do Platformy Obywatelskiej, z ramienia której w 2004 został posłem do PE, a w 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję w okręgu małopolsko-świętokrzyskim. W 2014 ponownie kandydował jednak nie został wybrany. Udało mu się dostać dopiero w 2018 roku, kiedy zastąpił na stanowisku europosła Bogdana Wentę, który został wybrany na prezydenta Kielc.

W Europarlamencie zabiegał m.in. o zgodne z prawdą przedstawianie faktów dotyczących II wojny światowej. Redagował rezolucję w sprawie pamięci ofiar holokaustu, gdzie jednoznacznie wskazano na nazistowskie państwo niemieckie jako założyciela obozu Auschwitz-Birkenau. Protestował również przeciw użyciu przez włoską prasę sformułowania "polskie obozy" na określenie nazistowskich obozów koncentracyjnych. W 2007 r. angażował się w batalię przeciwko przyjęciu przez Parlament Europejski tzw. szerokiej definicji wódki, dopuszczającej produkcję tego trunku nie tylko ze zbóż i ziemniaków, jako tradycyjnego surowca, ale też np. z melasy buraczanej i owoców.

Ryszard Legutko - urodził się 24 grudnia 1949 w Krakowie. Polski filozof, publicysta i polityk, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor książek o tematyce społeczno-politycznej, tłumacz i komentator dzieł Platona.

W latach 2005–2007 senator i wicemarszałek Senatu VI kadencji, w 2007 minister edukacji narodowej, w latach 2007–2009 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, od 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego VII,VIII i IX kadencji, przewodniczący Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. Obecnie zasiada w komisji Kultury i Edukacji (CULT), która zajmuje się wszelkimi aspektami kulturalnymi Unii, takimi jak upowszechnianie kultury, dziedzictwo kulturowe, różnorodność kulturowa i językowa, a także edukacja, polityka audiowizualna, polityka informacyjna i medialna, kulturalne i edukacyjne aspekty społeczeństwa informacyjnego, sprawy młodzieży i sportu.

Róża Thun – urodziła się w 13 kwietnia 1954 roku Krakowie. W okresie 1978–1979 pełniła funkcję rzecznika SKS, współpracowała też z Komitetem Obrony Robotników. Wraz m.in. z Józefem Baranem i Bogusławem Sonikiem należała do sygnatariuszy listu do Amnesty International, opisującego represje wobec niezależnych grup studenckich w PRL. W latach 1981–1991 przebywała za granicą głównie w Niemczech i Nepalu. Od 1992 do 2005 pełniła funkcję dyrektora generalnego, a następnie prezesa zarządu Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana. W tym czasie była współorganizatorką sieci proeuropejskich organizacji pozarządowych.

W wyborach w 2009 została wybrana na posłankę do Parlamentu Europejskiego z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu obejmującym województwa małopolskie i świętokrzyskie. Zaufało jej wtedy niemal 154 tys. wyborców.

W parlamencie dołączyła do dwóch komisji: ds. Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz Kultury i Edukacji. Pierwsza Komisja zajmowała się tematami od niższych stawek za połączenia telefoniczne, po bezpieczeństwo naszych dzieci, choćby dzięki normom jakie muszą spełniać zabawki. W drugiej zabiegała m.in. o zwiększenie dostępności młodzieży do programów międzynarodowej wymiany uczniów i studentów.

W kolejnych wyborach w 2014 roku zdobyła ponad 125 tys. głosów. „To właśnie wtedy rozwiązaliśmy w Unii kwestię geoblokowania, która objęła rynek utworów muzycznych, gier komputerowych i książek elektronicznych. Zlikwidowaliśmy także dodatkowe opłaty w roamingu. Był to początek „cyfrowego Schengen”(…). Zabraliśmy się także za problem podwójnej jakości produktów w branży chemicznej i spożywczej” – wspomina posłanka

W 2019 roku ponownie kandydowała do europarlamentu i ponownie w nim zasiadła. Tym razem wybrało ją ponad 221 tys. wyborców. Czym zajmowała się w minionej kadencji posłanka? „Jako członkini Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności koncentrowała się głównie nad tematami związanymi z ochroną środowiska i walką ze zmianami klimatu, w tym walce ze smogiem.

Patryk Jaki – urodził się 11 maja 1985 w Opolu. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego – magister politologii. Był członkiem gabinetu politycznego wojewody opolskiego oraz asystentem eurodeputowanego Ryszarda Legutki, a także członkiem klubu „Gazety Polskiej” w Opolu. W 2006 przystąpił do Platformy Obywatelskiej i z jej listy został wybrany po raz pierwszy do opolskiej rady miasta. Po wyborach opuścił to ugrupowanie i ponownie związał się z Prawem i Sprawiedliwością. W 2010 uzyskał reelekcję w wyborach samorządowych.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 r. uzyskał prawie 260 tys. głosów. To najlepszy wynik z nie pierwszego miejsca w historii III RP

W Parlamencie Europejskim zabierał głos m.in. w sprawie norm emisji CO2 dla samochodów osobowych i lekkich pojazdów, zbiórki zużytych baterii czy stanu zdolności cyberobronnych w UE.

W listopadzie 2023 roku został mu uchylony immunitet. Powodem było oskarżenie polityka o nawoływanie do nienawiści zgłoszone przez aktywistę Rafała Gawła. Gaweł zarzucił Jakiemu, że ten popełnił przestępstwo rasistowskie na terenie Polski, bo podał i lajkował spot wyborczy PiS z 2018 roku dotyczący zagrożeń płynących z przyjmowania imigrantów.

Beata Szydło - urodziła się 15 kwietnia 1963 w Oświęcimiu. Polska polityk, etnograf i działaczka samorządowa, w latach 2015–2017 prezes Rady Ministrów.

W latach 2005–2019 posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji. Od 2019 deputowana do Parlamentu Europejskiego IX kadencji. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 uzyskała mandat deputowanej, startując z list PiS w okręgu obejmującym województwa małopolskie i świętokrzyskie. Osiągnęła najwyższy wynik w skali kraju – 525 811 głosów.

W Parlamencie Europejskim wielokrotnie zabierała głos ws. paktu migracyjnego i przymusowej relokacji uchodźców.

- Polska nigdy nie zgodzi się na przyjmowanie nielegalnych migrantów. Na relokację nielegalnych migrantów. I na absurdalne opłaty za ludzi, którzy mają być relokowani do naszych krajów - stwierdziła Beata Szydło w Parlamencie Europejskim w październiku 2023 roku.

Zabrała też głos, gdy Komisja Spraw Konstytucyjnych Parlamentu Europejskiego przyjęła niedawno sprawozdanie zalecające zmianę unijnych traktatów –o Unii Europejskiej oraz o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Główne propozycje to eliminacja zasady jednomyślności w głosowaniach w Radzie UE w 65 obszarach i transfer kompetencji z poziomu państw członkowskich na poziom Wspólnoty Europejskiej.

-Nie ma czegoś takiego jak europejskie państwo i nie ma powodu, by takie tworzyć zmieniając Traktaty pod dyktando lewicowo-liberalnych polityków. Unia Europejska jest efektem współpracy suwerennych państw. Mieszkańcy krajów UE mają prawo sami decydować o swoich sprawach – argumentowała Beata Szydło

Adam Bielan – urodził się 12 września 1974 roku w Gdańsku. Ukończył IX Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku, następnie podjął studia na kierunku stosunki międzynarodowe w Szkole głównej Handlowej w Warszawie (nie ukończył studiów). Już wtedy był bardzo zaangażowany w działalność społeczno-polityczną. W latach 1996-1998 przewodniczył Niezależnemu Związkowi Studentów, a w latach 1999-2000 był wiceprzewodniczącym międzynarodowej organizacji studenckiej European Democrat Students.

W 1997 roku uzyskał mandat posła z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Cztery lata później ponownie dostał się na Wiejską, tym razem z listy PiS (w okręgu chrzanowskim). W 2002 został członkiem tej partii, pełnił funkcję jej rzecznika prasowego.

Od 2003roku był obserwatorem w Parlamencie Europejskim, a w okresie maj – lipiec 2004 sprawował obowiązki europosła V kadencji w ramach delegacji krajowej. W 2004 roku uzyskał mandat do PE z okręgu obejmującego województwa małopolskie i świętokrzyskie. Przystąpił tam do grupy Unia na rzecz Europy Narodów; 16 stycznia 2007 roku został wiceprzewodniczącym PE. Był europarlamentarzystą także w kadencji 2009-2014, przystąpił wtedy do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, był jej wiceszefem.

W 2014 wystartował – bez efektu – do PE z listy Polski Razem. Pięć lat później został kolejny raz europarlamentarzystą, ponownie z list PiS.

Czesław Siekierski – urodził się 8 października 1952 roku w Stopnicy. Magister inżynier ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, doktor nauk ekonomicznych (SGGW). Nauczyciel akademicki. W latach 70. XX wieku działał w Związku Młodzieży Wiejskiej.

Od zawsze związany ludowcami i rolnictwem. W latach 1981–1982 był kierownikiem wydziału organizacyjnego Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1994-1998 był dyrektorem Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa (FAPA). W latach 1997–2004 poseł na Sejm z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 2001 do 2003 roku sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

W kolejnym roku był obserwatorem w Europarlamencie, a następnie, po przyjęciu Polski do UE - deputowanym V kadencji (w okresie maj – lipiec 2004). Był wybierany do PE, z ramienia PSL, na trzy kolejne kadencje (2004-2009, 2009-2014, 2014-2019). W samorządzie europejskim pracował m.in. w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi i Komisji Rybołówstwa, należał do grupy Europejska Partia Ludowa – Europejscy Demokraci. W VIII kadencji był przewodniczącym Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (AGRI). W wyborach do PE w 2019 roku nie uzyskał reelekcji.

W 2019 został posłem na Sejm z ramienia ludowców. Zasiada w parlamencie także w kadencji 2023-2027 (z listy Trzeciej Drogi). Od grudnia 2023 roku jest ministrem rolnictwa i rozwoju wsi w rządzie Donalda Tuska.

Andrzej Szejna – urodził 28 kwietnia 1973 roku w Końskich. Polityk, adwokat i radca prawny. W latach 1997–1999 był dwukrotnie wybrany Przewodniczącym Parlamentu Studentów RP, był też członkiem Prezydium Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej (2003 rok), wiceminister w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej (2004 rok).

Zasiadł w radzie krajowej i w zarządzie krajowym SLD. W 2000 roku, podczas kampanii prezydenckiej pracował w sztabie wyborczym Aleksandra Kwaśniewskiego, odpowiadał za obsługę prawną. W 2012 został przewodniczącym SLD w województwie świętokrzyskim.

W czerwcu 2004 roku uzyskał mandat w Parlamencie Europejskim. Pełnił tam m.in. funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Stanowienia Prawa (do 2007 roku). Był członkiem Delegacji do spraw stosunków z Białorusią i Izraelem, zasiadał w Grupie Socjalistycznej, kierował delegacją polską tej frakcji. W 2009 i 2014 roku bez powodzenia ubiegał się o ponowny wybór do PE.

Poseł na Sejm IX i X kadencji, wiceprzewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej oraz Nowej Lewicy. W 2022 został wiceprzewodniczącym Partii Europejskich Socjalistów. Obecnie sekretarz stanu w ministerstwie spraw zagranicznych.

Paweł Kowal – urodzony 22 lipca 1975 roku w Rzeszowie. Polityk, politolog, historyk, publicysta. Doktor habilitowany nauk społecznych, profesor Instytutu Studiów Politycznych PAN.

W latach 2001-2003 pracował jako ekspert ds. polityki wschodniej w Centrum Stosunków Międzynarodowych. Kolejno był dyrektorem Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki (do 2005 roku), a potem kierował Biurem Prasowym Prezydenta Warszawy. Jest współtwórcą Muzeum Powstania Warszawskiego. W latach 2006–2007 był wiceministrem spraw zagranicznych.

Był eurodeputowanym przez jedną kadencję (2004-2009). W PE należał do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy; był też przewodniczącym komisji współpracy parlamentarnej UE-Ukraina.

Poseł na Sejm w latach 2005-2009 oraz od 2019 roku. Do okresu 2007-2008 związany z PiS. Potem – w latach 2011-2014 szefował partii Polska Jest Najważniejsza (2011-2014) oraz przewodniczył radzie krajowej Polski Razem (2013-2017). Obecnie jest związany z Koalicją Obywatelską.

Joanna Senyszyn – urodzona 1 lutego 1949 roku w Gdyni. Profesor nauk ekonomicznych, publicystka. Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie w 1996 roku otrzymała tytuł profesora nauk ekonomicznych. Należy do Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, jest prezesem gdyńskiego oddziału tej organizacji. Przez dwie kadencje zasiadała w Krajowej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach przy Komitecie Badań Naukowych. Publikuje teksty w czasopismach lewicowych i antyklerykalnych.

Działalność polityczną rozpoczęła jeszcze w czasach PRL-u. W 1975 roku wstąpiła do PZPR. W latach 1980-1995 należała do NSZZ „Solidarność". Od 2005 do 2008 roku była wiceprzewodniczącą Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W 1998 została radną sejmiku pomorskiego. Posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (z ramienia . koalicji SLD-UP, potem startowała kolejno z list SLD oraz Lewicy i Demokratów).

W roku 2009 uzyskała mandat w PE. Należała do grupy Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów. Była wiceprzewodniczącą Podkomisji Praw Człowieka, pracowała m.in. w komisjach Praw Kobiet i Równouprawnienia, Kultury i Edukacji oraz Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. W 2014 ubiegała się bez powodzenia o reelekcję do PE.

Stanisław Żółtek – urodzony 7 maja 1956 roku w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, z wykształcenia jest matematykiem, zawodowo zajmuje się przedsiębiorczością. Jest prezesem „Stowarzyszenia na Rzecz Wolnego Handlu" i członkiem stowarzyszenia "Kraków-Galicja".

Należał do Unii Polityki Realnej (od 1991 roku), pełnił funkcję wiceprezesa partii. W latach 2011-2017 był wiceprezesem, a obecnie jest szefem Kongresu Nowej Prawicy.

Był krakowskim radnym miejskim (w latach 1994-2002), a w okresie 1997-1998 - wiceprezydentem Krakowa. W lutym 2002 został zatrzymany przez funkcjonariuszy CBŚ a następnie tymczasowo aresztowany pod zarzutem rzekomego łapownictwa. Ciążyło na nim podejrzewanie, że w 1998 roku, będąc wiceprezydentem Krakowa, przyjął korzyść majątkową w wysokości 20 tys. zł, w zamian za przyspieszenie wykwaterowania mieszkańców krakowskiej oficyny. Po czterech latach został oczyszczony z zarzutów, otrzymał też odszkodowanie za bezprawne aresztowanie (w 2010 roku).

W latach: 1993, 2001, 2005, 2007 i 2019 kandydował bez powodzenia do Sejmu. Z takim samym efektem ubiegał się w 2010 roku o fotel prezydenta Krakowa, a w roku 2019 – na Prezydenta RP.

Eurodeputowanym był w kadencji 2014-2019. Przystąpił tam do nowej frakcji Europa Narodów i Wolności, od stycznia 2017 roku był jej prezesem. Zasłynął powołaniem w styczniu 2019 roku eurosceptycznej partii PolEXIT, głoszącej hasło wystąpienia Polski z Unii Europejskiej; był prezesem tego ugrupowania. W 2019 roku starał się bez powodzenia o reelekcję do PE, z ramienia komitetu PolEXIT-Koalicja.

Dominik Tarczyński – urodzony 27 marca 1979 roku w Lublinie. Absolwent Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 2003-2008 był animatorem wspólnoty w londyńskiej katedrze Westminster, prowadził też audycję radiową o muzyce chrześcijańskiej; był świeckim asystentem jednego z brytyjskich egzorcystów.

Od 23 stycznia 2009 roku do 1 lutego 2010 pełnił funkcję dyrektora TVP3 Kielce. Później pracował jako zastępca dyrektora ds. eksploatacji w Ośrodku Informatyki i Telekomunikacji TVP. Był też publicystą „Gazety Polskiej”, zajmował się tworzeniem filmów dokumentalnych poświęconych m.in. działalności egzorcystów. Jest założycielem Stowarzyszenia Wspólnota Katolików Charyzmatycy.

W 2010 roku kandydował do sejmiku świętokrzyskiego z listy PiS (bez efektu). W 2011 współtworzył Solidarną Polskę, odszedł z tej partii w 2014 roku. W kadencji 2015-2019 był posłem na Sejm z ramienia PiS. Od 2018 roku jest wiceprzewodniczący Europejskich Konserwatystów w Radzie Europy.

Eurodeputowany (z listy PiS) kadencji 2019-2024. Jest członkiem komisji: Handlu Międzynarodowego, Spraw Zagranicznych oraz Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów. Pracuje też w Delegacji do spraw stosunków ze Stanami Zjednoczonymi. Angażuje się w problematykę prawnomiędzynarodową wojny na Ukrainie. Jako pierwszy z posłów do PE, już na początku agresji Rosji na Ukrainę, odbył podróż do Charkowa oraz Izium w celu dokumentowania ludobójstwa dokonywanego na Ukraińcach. Wyniki swoich badań przedstawiał na krajowych oraz międzynarodowych konferencjach naukowych oraz sympozjach w latach 2022-2024.

Był wielokrotnie krytykowany za nieetyczne wypowiedzi w debacie publicznej, nie tylko pod adresem innych polityków, ale także mniejszości religijnych oraz kobiet.

Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?